مروری بر استفاده از فوتوکاتالیزورها در کاهش مایکوتوکسین در مواد غذایی

مایکوتوکسین ها متابولیت های ثانویه بسیار سمی هستند که توسط قارچ ها تولید می شوند و فرآورده های غذایی را به شدت آلوده کرده و سلامت انسان را به خطر می اندازند. روش های مختلفی برای حذف مایکوتوکسین ها از فرآورده های غذایی استفاده می‌شود. روش های حذف مایکوتوکسین از مواد غذایی روش های فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی هستند. روش فیزیکی که به منظور حذف مایکوتوکسین ها از مواد غذایی استفاده می‌شوند شامل جداسازی، شست‌و‌شو، پرتو دهی، پالس نوری، پلاسما سرد، روش الکتروشیمیایی، جذب سطحی و تیمار حرارتی می‌باشد. روش های شیمیایی مورد استفاده شامل تیمار با اوزون، تیمار با آمونیاک، تیمار با قلیا و استفاده از نگهدارنده های مواد غذایی می‌باشد. روش بیولوژیکی روشی بر مبنای استفاده از میکروارگانیسم‌ها(کپک، مخمر، قارچ) در حذف مایکوتوکسین ها از مواد غذایی می‌باشد. امروزه یکی از جدیدترین روش حذف مایکوتوکسین از مواد غذایی استفاده از فوتوکاتالیزورها می‌باشد که در این روش به علت عدم وجود آلودگی ثانویه، عدم استفاده از مواد شیمیایی از این روش به عنوان به یک روش کارآمد درحذف مایکوتوکسین ها استفاده می‌شود. مواد مورد استفاده به عناون فتوکاتالیزور در این روش شامل اکسیدهای فلزی، کامپوزیت های اکسیدهای فلزی، کالکوژنایدهای فلزی، هیدروکسیدهای دولایه ای و موادکربنی هستند. مکانیسم اصلی استفاده از این روش بر مبنای واکنش شیمیایی بر اثر جذب فوتون در فوتوکاتالسیت می‌باشد، نهایتا به دلیل تولید انواع ترکیبات فعال اکسیژنی و تاثیر این ترکیبات بر تخریب مایکوتوکسین‌ها از فرآرده های غذایی میزان مایکوتوکسین ‌ها در مواد غذایی کاهش می‌کند. د دلیل اصلی استفاده از این روش کارایی بالا و هزینه پایین استفاده از این فرآیند می‌باشد. عوامل تاثیر گذار بر میزان عملکرد و کارایی فوتوکاتالیزورها در مواد غذایی نوع ماده غذایی، نوع مایکوتوکسین، میزان اولیه مایکوتوکسین در ماده غذایی و زمان استفاده از فوتوکاتالیزور می‌باشد. در این مقاله به مطالعه مروری مکانیسم استفاده از این روش در تخریب مایکوتوکسین و آفلاتوکسین در مواد غذایی می‌پردازیم.