مروری بر روشهای تولید نانوالیاف الکترواسپون بیوپلیمرهای طبیعی و کاربردهای نوین آنها در صنایع غذایی

در نتیجه ی افزایش آگاهی زیست محیطی و نیاز به مواد عملگرا در صنعت غذایی، الکتروریسی بیوپلیمرهای طبیعی مورد توجه محققین صنعت غذایی قرار گرفته است. فرایند الکتروریسی بسیار متنوع، ساده و مقیاس پذیر بوده و موجب غنی سازی محصولات در حوزه های مختلف غذایی می شود. نانوالیاف بدست آمده از این روش دارای خواص چند منظوره با تخلخل بالا، نسبت سطح به حجم بالا و هزینه تولید پایین هستند و بدون نیاز به مواد خام با درجه خلوص بالا، براحتی عملگرا شده و پتاسیل بالا برای صنعتی سازی دارند. بیوپلیمرهای طبیعی مانند پروتئین ها و پلی ساکارید ها، بدلیل داشتن ویژگیهای مطلوبی از جمله فراوانی، ارزانی، غیر سمی بودن، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری بعنوان مواد اولیه با کیفیت و ایمن برای فرایند الکتروریسی هستند. با این حال، بدلیل چرخش ضعیف پروتئین های گیاهی دارای ساختار کروی و بازدارندگی ضعیف نسبت به رطوبت و نفوذپذیری پایین در برابر گازها (عمدتاً اکسیژن و دی اکسید کربن) برخی از فیبرهای الکتروریسی شده ساخته شده از پلی ساکارید ها، الکتروریسی آنها با محدودیت هایی همراه می باشد. هدف از این مطالعه، ارائه یک دیدگاه جامع از بیوپلیمرهای طبیعی رایج، روش های ساخت نانوالیاف از آنها و ویژگیهای عملکردی آنها می باشد. علاوه براین ، کاربردهای نوظهور در حوزه های مربوط به صنعت غذا مانند بسته بندی فعال مواد غذایی، انکپسولاسیون، تثبیت آنزیم، بیوسنسورهای غذایی به منظور توسعه الیاف الکتروریسی در صنایع غذایی، مورد تاکید قرار گرفته است.