خاصیت آنتی اکسیدانی گلیکوزآمینوگلیکان ها و کاروتنوئیدهای مستخرج از artemia urmiana

مقدمه و هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان خاصیت آنتی اکسیدانی گلیکوزآمینوگلیکان ها و کاروتنوئیدهای حاصل از هیدرولیز آنزیمی artemia urmiana و امکان به کارگیری این ترکیبات در محصولات آرایشی و تغذیه ای انجام شد.روش کار: بیومس آرتمیا خریداری شده و پس از انجام هیدرولیز آنزیمی به روش صنعتی با آنزیم آلکالاز، جداسازی سوپرناتانت و رسوب توسط دستگاه سانتریفیوژ یک کیلویی انجام شد. بخش رسوبی حاوی ترکیبات مورد نظر، برای استخراج این ترکیبات مورد استفاده قرار گرفت و شناسایی ترکیبات توسط طیف سنجی مادون قرمز (ft_ir) انجام شد. سپس خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات استخراج شده با سه روش حذف رادیکال آزاد dpph، مهار رادیکال آزاد abts و احیای یون آهن، در غلظت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. اسید آسکوربیک به عنوان استاندارد به کار برده شد. یافته‌ها: علی رغم اینکه در تمامی موارد، خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات استخراج شده کمتر از آسکوربیک اسید با غلظت 1 میلی-گرم بر میلی لیتر بود، اما نتایج نشان داد که گلیکوزآمینوگلیکان ها و کاروتنوئیدهای استخراج شده، دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشند و میزان این خاصیت در کاروتنوئیدها بالاتر می باشد. بیشترین میزان احیای یون آهن در هر دو ترکیب در بالاترین غلظت مورد بررسی مشاهده شد. برای گلیکوزآمینوگلیکان ها در غلظت 160 میلی گرم بر میلی لیتر، حذف رادیکال آزاد dpph و مهار رادیکال آزاد abts به ترتیب برابر با 25.20% و 46.03% بود. و برای کاروتنوئیدها در غلظت 1.68 میلی گرم بر میلی لیتر، حذف رادیکال آزاد dpph و مهار رادیکال آزاد abts به ترتیب عبارت از 56.51% و 86.61% بود.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که با توجه به وجود خاصیت آنتی اکسیدانی در ترکیبات استخراج شده، این ترکیبات قابلیت استفاده در محصولات آرایشی و همچنین مکمل های تغذیه ای را دارا می باشند.