بررسی روش‌های انکپسولاسیون برای انتقال هدفمند مواد موثره در سیستم های غذایی

انکپسولاسیون فرآیندی برای به دام انداختن عوامل فعال در داخل یک ماده حامل است که در این روش ترکیبات مختلفی از جمله طیف وسیعی از اجزاء غذایی مانند طعم ‌دهنده، اسیدها، شیرین‌کننده‌ های مصنوعی، رنگ‌ها، نگهدارنده‌‌‌‌‌‌‌‌ها، ویتامین ها، آنزیم ها، سلول‌ها یا سایر مواد درکپسول های کوچک محصور می‌شوند. یکی از دلایل مهم مورد استفاده از فناوری انکپسولاسیون، پایداری ماده‌ی مورد نظر در محصولات نهایی در طول فرآوری است. علاوه بر این، انکپسولاسیون برای پوشاندن احساسات ناخوشایند در هنگام غذا خوردن مانند طعم تلخ پلی فنول ها استفاده می‌شود. مواد مورد استفاده برای ساخت کپسول ها باید خوراکی، زیست تخریب پذیر و قادر به ایجاد مانعی بین فاز داخلی و محیط اطراف آن باشند. در بین تمام مواد، پلی ساکاریدها بیشترین کاربرد را برای کپسوله کردن در مصارف غذایی دارند. پروتئین ها و لیپیدها نیز برای کپسولاسیون مناسب هستند. با استفاده از این فن آوری امکان اعمال تغییر در مواد غذایی و اضافه کردن افزودنی‌های مورد نظر در اندازه‌های نانو و میکرو وجود دارد و درنتیجه کیفیت و هضم و جذب مواد غذایی بهبود یافته و در نهایت محصولات جدید با طعم و رنگ‌ های مختلف تولید می‌شود. هدف از مطالعه حاضر ارائه یک نمای کلی از برخی فرآیندهای رایج برای انکپسوله کردن مواد غذایی است. در این مطالعه به بررسی برخی از روش های انکپسولاسیون پرداخته می‌شود.