استفاده از اندولایزین فاژ pvp-se1 به عنوان ترکیب زیستی برای کنترل پاتوژن های مواد غذایی

مقدمه و هدف: یکی از مهم ترین چالش هایی که تولیدکنندگان مواد غذایی با آن مواجه هستند اطمینان از ایمنی میکروبی آن هاست. با وجود معیارهای سختگیرانه برای تولید مواد غذایی، بیماری های منتقله از غذا به عنوان یک مشکل جهانی بوده و خطرات جدی برای مصرف کنندگان ایجاد می کنند. بنابراین، تولیدکنندگان مواد غذایی به دنبال ترکیبات ضد میکروبی جدید برای کاهش وقوع بیماری-های ناشی از پاتوژن های غذایی و مقابله با مشکلات مقاومت های آنتی بیوتیکی هستند. اندولیزین ها، آنزیم های کد شده توسط باکتریوفاژها هستند که فعالیت لیتیک گسترده تری نسبت به باکتریوفاژها داشته و می توانند به عنوان یک طبقه بندی جدید از عوامل ضد میکروبی برای کنترل عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار گیرند. از جمله ی این اندولایزین ها، اندولایزین فاژ سالمونلا با فعالیت لیتیک گسترده است. این فاژ، pvp-se1 نام دارد که از فاضلاب یک کارخانه ی آلمانی جداسازی شده است. هدف از این مطالعه معرفی اندولیزین pvp-se1 به عنوان عامل کنترل زیستی در نگه داری مواد غذایی است. مواد و روش کار: توالی نوکلئوتیدی، اسید آمینه ای و ساختار سه بعدی اندولیزین pvp-se1 به کمک ابزارهای بیوانفورماتیکی مانند uniprot، بانک اطلاعاتی پروتئین (pdb)و swiss pdb viewer استخراج و آنالیز شد.یافته ها: آنالیز توالی ژنی و اسیدآمینه ای نشان داد که این اندولیزین دارای 720 جفت باز و 240 اسید آمینه بوده و ساختار پروتیئنی مدولار دارد که از ناحیه n-ترمینال توانایی اتصال به دیواره سلولی و دمین c- ترمینال آن و یژگی کاتالیتیکی دارد که این یک مورد استثناء در بین اندولیزین های فاژهای باکتری های گرم منفی است. اندولیزین جدا شده از این فاژ حاوی یک توالی است که عمدتا در اعضای گلیکوزید هیدرولاز19 (gh19) یافت می شود که اعضایی از خانواده ی لیزوزیم هستند. ویژگی قابل توجه دیگر این اندولایزین، مقاومت حرارتی بالای آن است; به طوری که حداکثر فعالیت خود را به مدت 1 ساعت در 80 درجه ی سانتی گراد حفظ می کند. نتیجه گیری: به دلیل ویژگی های جالب این اندولایزین، می توان از آن به عنوان یک ماده ی ضد میکروب در نگه داری مواد غذایی استفاده کرده و به این ترتیب استفاده از نگهدارنده های شیمیایی و شدت عملیات حرارتی را کاهش داد و مواد غذایی با کیفیت بالاتری تولید کرد.