کاربرد‌های اسپیرولینا در تولید فیلم‌های زیست ‌تخریب پذیر جهت بسته‌بندی مواد غذایی

مقدمه و هدف: فیلم‌های پلاستیکی سنتزی بر پایه‌ی مواد نفتی (نظیر پلی‌پروپیلن، پلی‌‌اتیلن ‌ترفتالات و پلی‌استایرن) به‌دلیل مزایای برجسته‌ای نظیر سبکی، انعطاف‌پذیری برای قالب‌گیری، استحکام بالا در برابر تنش‌های مکانیکی، نفوذ‌ناپذیری، دوام بالا، سهولت استریل‌سازی، قیمت ارزان و مقاومت در برابر حرارت بالا به‌طور گسترده‌ای جهت بسته‌بندی مواد غذایی استفاده می‌شوند. بسته‌بندی‌های پلاستیکی سنتی حمل و نقل و ذخیره‌سازی موادغذایی تازه و فراوری‌شده را تسهیل کرده و از مواد غذایی در برابر آلودگی و فساد میکروبی محافظت می‌کنند. با این حال، استفاده زیاد از پلاستیک‌ها به‌دلیل غیرقابل تجزیه بودن و دفع نامناسب آنها می‌تواند اثرات منفی بر محیط زیست و سلامتی انسان‌ها و حیوانات داشته باشد. به‌دلیل پیشرفت در علم مواد و افزایش آگاهی در مورد حفاظت از محیط زیست، تحقیقات بر روی مواد بسته‌بندی فعال زیست تخریب‌ پذیر به‌عنوان جایگزینی برای پلیمرهای مصنوعی مشتق شده از مواد نفتی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این زمینه، اسپیرولینا به‌دلیل دارا بودن ترکیبات زیست‌فعال و همچنین، اسیدهای چرب غیراشباع، اسیدهای آمینه‌ی ضروری، ویتامین‌ها و رنگدانه‌ها به‌ویژه فیکوسیانین به‌عنوان یک ماده خام امیدبخش برای تولید مواد بسته‌‌بندی چندمنظوره در نظر گرفته شده است. این مقاله به‌طور جامع وضعیت استفاده از اسپیرولینا و فیکوسیانین را جهت تولید مواد زیست تخریب پذیر و هوشمند برای کاربرد به‌عنوان بسته‌بندی مواد غذایی بررسی می‌کند. همچنین، این بررسی به روندها و چالش‌های اخیر مربوط به تولید بسته‌بندی‌های سازگار با محیط زیست بر پایه‌ی اسپیرولینا می‌پردازد.نتیجه‌گیری: افزودن اسپیرولینا به‌عنوان یک پلیمر زیستی و منبع ترکیبات زیست‌فعال در فرمولاسیون بسته‌بندی موادغذایی کاربردهای متمایز و امیدوارکننده‌ای را جهت تولید سیستم‌های بسته‌بندی فعال و هوشمند نشان داده است که امکان نظارت در زمان واقعی بر شرایط مواد غذایی و افزایش زمان ماندگاری محصولات بسته‌بندی شده را فراهم می‌کند. اگرچه نتایج امیدوارکننده هستند، اما مطالعات کمی در زمینه‌ی استفاده از اسپیرولینا به صورت مجزا یا در ترکیب با سایر ترکیبات در فرمولاسیون بسته‌بندی فعال و هوشمند مواد غذایی انجام شده است که تحقیقات بیشتر در این زمینه را به‌منظور تشویق استفاده از این ماده به‌عنوان جایگزین طبیعی برای پلاستیک‌های معمولی ضروری می‌کند. همچنین، مطالعات جدید به‌منظور آنالیز برهم‌کنش اسپیرولینا با سایر پلیمرهای زیستی باید انجام شود که این امر امکان بهبود خواص فیزیکی، مکانیکی و نوری مواد بسته‌بندی را فراهم می‌کند تا فیلم‌های با کیفیت فرموله شوند.