کاربرد icd-11 برای طبقه بندی و کدگذاری مفاهیم مربوط به ایمنی دارودرمانی

مقدمه و هدف: داشتن سیستم طبقه‌بندی و کدینگ استاندارد برای ثبت و گزارش‌دهی یکدست و استاندارد خطاها و عوارض دارویی مهم است. سازمان بهداشت جهانی اخیرا ویرایش 11 طبقه‌بندی بین‌المللی بیماریها (icd-11) را ارایه داده است. هدف این مطالعه بررسی قابلیت استفاده icd-11 و پوشش آن برای مفاهیم ایمنی دارودرمانی است. روش کار: جستجوی متون در وب سایت who، icd-11، scopus، web of science، pubmed و science direct انجام شد. مطالعاتی که از icd-11 برای مستندسازی داده‌های ایمنی دارو استفاده کرده بودند، بررسی شد. همچنین، جستجوی مفاهیم مرتبط در icd-11 انجام شد. یافته‌ها: icd-11 از مدل سه بخشی برای طبقه‌بندی و کدینگ ایمنی دارودرمانی استفاده میکند. این سه بخش شامل آسیب یا پیامد ایجاد شده، حالت/مکانیسم (نوع رویداد رخ داده) و علت است که به ترتیب توصیف کننده کد عارضه دارویی ، منبع آسیب و علل اولیه‌ای هستند که در آن مساله ایمنی منجر به آسیب شده است. پیامد شامل آسیبهای رخداده برای بیمار و رویدادهای ناگوار (adr/ade) است که بر اساس نوع آسیب در فصول مختلف icd-11 طبقه‌بندی شده است و درموارد زیادی با عنوان drug-induced معرفی میشوند. زیرکلاس‌های حالت یا مکانیسم انواع رویدادها و خطاهای دارویی رخ داده را با کدهای pl13 ارایه کرده و موضوعاتی مانند دوز زیاد، دوز کم، داروی اشتباه، شیوه اشتباه مصرف، کنترااندیکاسیون، استفاده از داروی تاریخ مصرف گذشته و مانند آن را انعکاس میدهد. در حوزه علت، تنها یک کد در icd-11 (pl00) برای نشان دادن اینکه علت آسیب دارو بوده، وجود دارد. کد pl01 نیز برای نشان دادن داروهای سنتی قابل استفاده است. همچنین، icd-11 نام داروها و زمان رخداد رویداد (قبل پذیرش یا بعد از پذیرش) را پوشش میدهد. میتوان از کدهای استاندارد شدت نیز برای توصیف شدت آسیب و همچنین از کدهای آناتومی برای نشان دادن موضع آسیب دیده استفاده کرد. در مواردی که خطای دارویی منجر به آسیب نشده باشد، کدهای qa70-qa7z فراهم شده که انواع خطاهای دارویی بدون آسیب را پوشش میدهد. نتیجه‌گیری: icd-11 پوشش مناسبی از مفاهیم و کدهای استاندارد برای علل، نوع خطا، پیامد/آسیب، داروها و زمان‌ رخداد وقایع داراست. استفاده از icd-11 در ثبت، گزارش‌دهی و کدینگ خطاهای دارویی میتواند به استانداردسازی داده و تجمیع و تحلیل داده ها کمک کند. بااین حال، مفاهیمی مانند بیمار اشتباه، فرمولاسیون اشتباه، برچسب دارویی نادرست یا مرحله رخ دادن خطا مثلا مرحله تجویز، نسخه‌پیچی و غیره در icd-11 وجود ندارد که اضافه شدن آن قابلیت icd-11 را افزایش میدهد.