|
|
بررسی میزان پاسخ به درمان با اینفلکسی مب در بیماران مبتلا به پسوریازیس مقاوم به درمان در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی ارومیه در سال 1398
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بوشهری بهزاد ,مختارپور اکبر ,ابراهیمی پوریا
|
منبع
|
اولين كنگره ملي ايمني غذا و دارو - 1402 - دوره : 1 - اولین کنگره ملی ایمنی غذا و دارو - کد همایش: 02230-85602 - صفحه:0 -0
|
چکیده
|
مقدمه: پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن و مرتبط با سیستم ایمنی بدن می باشد که در حال حاضر علت اصلی اینبیماری به طور کامل درک نشده است. علایم این بیماری شامل التهاب پوست و ایجاد قرمزی، پچ های دارای پوسته ریزی، درد،مشکلات اجتماعی و همچنین از دست دادن عملکردهای اجتماعی فرد است. پسوریازیس شیوع نسبت بالایی داشته و حدود2 % جامعه را درگیر کرده است. داروهای موضعی و سیستمیک زیادی برای درمان پسوریازیس معرفی شده است که گاهی برخی بیماران به درمان های موضعی پاسخ نمی دهند و یا سطح درگیری زیاد بوده و نیازمند داروهای سیستمیک می باشند. برای این منظور مدالیته های مختلفی همچون فتوتراپی، رتینوئیدها، متوتروکسات و داروهای بیولوژیکی مطرح شده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان کارایی و عوارض حاصل از درمان با داروی اینفلکسی مب به عنوان یک داروی بیولوژیک برای درمان بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه ی مقطعی-تحلیلی بیماران مبتلا به پسوریازیس مقاوم به درمان که در سال 1398 بهبیمارستان آیت الله طالقانی ارومیه مراجعه کرده بودند تحت درمان با داروی اینفلکسی مب قرار گرفتند و شدت بیماری آنهابراساس pasi score در فرم های اطللاعات تهیه شده ثبت شد و بیماران از نظر بروز عوارض دارویی طی مراحل درمان کنترل شدند.یافته ها: میانگین pasi score قبل از شروع درمان با اینفلکسی مب در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید و مقاوم بهدرمان 14.4 ± 35.02 بود که بیشترین امتیاز 60 و کمترین امتیاز 12.60 بود. بعد از دو ماه درمان با اینفلکسی مب میانگینpasi score با کاهش 74.29 درصد نسبت به قبل از درمان، برابر با 5.17 ± 9.31 بود و بیشترین امتیاز 23 و کمترین امتیاز 1/4 بود . در ماه دوم بعد از درمان 0 بیمار (0 %) به هدف pasi 90 ، 7 بیمار ( 50 % ) به هدف pasi 75 و 13 بیمار (92.85 % ) به هدف pasi 50 رسیدند .1 بیمار( 7.1 %) پاسخ براساس pasi score کمتر از 50 درصد داشت. در ماه ششم بعد از درمان میانگین pasi score برابر با 3.83 ± 4.61 بود که نسبت به قبل از درمان 86.83 % و نسبت به ماه دوم بعد از درمان 48/50 % کاهش پیدا کرده است . بیشترین میزان برابر با 11.40 و کمترین میزان برابر با 1.20 بود. در ماه ششم بعد از درمان 8 بیمار (57.1 %) به هدف pasi 90 ، 13 بیمار ( 92.85 %) به هدف pasi 75 رسیدند و 1 بیمار( 7.1 % ) پاسخ براساس pasi score کمتر از 50 درصد داشت . این بیمار در ماه دوم نیز کمتر از 50 درصد کاهش در پاسخ به درمان بر اساس pasi score داشت. براساس آزمون تی زوج بین درمان با داروی اینفلکسی مب و پاسخ به درمان براساس pasi score در ماه دوم بعد از درمان ( 0.001p-value= ) و ماه ششم بعد از درمان( 0.001p-value= ) ارتباط معنی دار وجود دارد. همچنین بین درمان با داروی اینفلکسی مب و پاسخ به درمان براساس pasi score در مقایسه بین ماه دوم و ماه ششم بعد از درمان نیز ارتباطمعنی دار وجود دارد.( p-value = 0.001 ) در این مطالعه هیچ عارضه ی دارویی ناشی از اینفلکسی مب مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان دادند که می توان داروی اینفلکسی مب را به عنوان داروی موثر و ایمندر درمان بیماران مبتلا به پسوریازیس مقاوم به درمان های خط اول استفاده کرد
|
کلیدواژه
|
پسوریازیس،مقاوم به درمان،بیماری اتوایمیون،اینفلکسی مب
|
آدرس
|
, iran, , iran, , iran
|
پست الکترونیکی
|
1235@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|