بررسی ویژگی های کیفی فیلم های کامپوزیتی بر پایه پلی ساکاریدها و سدیم کازئینات

دفن زباله های ناشی از مواد بسته بندی پلاستیکی درجهان از چالش های مسئله ساز می باشد که میتوان با استفاده از روش های مناسب کاهش یابند. یکی از بهترین روش ها استفاده ازبیوپلیمر های زیست تخریب پذیر می باشد. این بیوپلیمرها شامل پروتئین، پلی ساکارید ها، و ترکیبات لیپیدی به طور مرکب یا جداگانه هستند. پروتئین ها و پلی ساکاریدها به دلیل ویژگی منحصر به فرد خود از قبیل پایدار کنندگی، قوام دهندگی، ژل کنندگی و بهبود کشش سطحی نقش قابل توجهی در صنایع غذایی ایفا مینماید. پروتئین هایی که درساخت فیلم های خوراکی در بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: گلوتن گندم، سویا، پروتئین آب پنیر، کازئین شیر، کلاژن و ژلاتین. یکی از مهمترین انواع فیلم های کازئینی، فیلم های بر پایه سدیم-کازئینات می باشد. تولید فیلم های زیست تخریب پذیر و خوراکی با ویژگی های مکانیکی و نفوذپذیری مناسب، یکی از چالش های مهم در صنعت بسته بندی مواد غذایی می باشد. پلیمرهای با منشا طبیعی مانند کربوهیدرات ها و پروتئین ها بهترین مواد در ساخت فیلم های خوراکی می باشند، پون که کاملا زیست تخریب پذیر می باشند. با این حال، حلالیت زیاد در آب و نفوذپذیری فراوان در برابر بخار آب و مقاومت مکانیکی کم، استفاده از این پلیمرها را محدود نموده است. مطالعات متعددی به منظور بهبود ویژگی این فیلم ها از طریق ساخت فیلم های چند لایه و کامپوزیتی و یا ایجاد اتصال عرضی بین اجزای سازنده فیلم به طریق فیزیکی و شیمیایی صورت گرفته است.