طراحی و ساخت نانوالیاف زئین_هیدروکسی اتیل سلولز حاوی اسانس تیمول به روش الکتروریسی و ارزیابی خواص ضدمیکروبی آن در بسته بندی مواد غذایی

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش طراحی و ساخت نانوالیاف زئین_هیدروکسی اتیل سلولز حاوی اسانس تیمول به روش الکتروریسی بود. با توجه به خواص ضدمیکروبی اسانس تیمول، از الیاف تولید شده در بسته بندی مواد غذایی به روش مدل‌سازی استفاده شد.روش کار: ابتدا محلول‌های 30 درصد وزنی حجمی زئین و 15 درصد وزنی حجمی هیدروکسی اتیل سلولز تهیه شده و به نسبت‌های 30/70، 50/50 و 70/30 با هم مخلوط شدند. در تهیه محلول‌ها از اتانول/‌آب به نسبت 80-20 به عنوان حلال استفاده شد. اسانس تیمول در 5، 10 و 15 درصد به مخلوط پلیمرها افزوده شد. سپس محلول پلیمرهای زئین_هیدروکسی اتیل سلولز حاوی اسانس تیمول تحت سرعت جریان 1ml/h، فاصله سوزن تا صفحه جمع کننده cm10 و ولتاژ kv16 الکتروریسی شد. به منظور ارزیابی میزان خاصیت ضدمیکروبی الیاف تولید شده، از روش‌های mic، mbc و مدل سازی بسته بندی مواد غذایی استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس ارزیابی‌های‌صورت‌گرفته از الیاف سنتزی، نسبت بهینه زئین_هیدروکسی اتیل سلولز 70/30 همراه با 10 درصد اسانس تیمول به دست آمد. نتایج به دست آمده از sem ثابت کرد که الیاف تولید شده یکنواخت بوده و کمترین میزان مهره در آن‌ها مشاهده شد. خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی الیاف سنتز شده نشان داد که رهایش تدریجی اسانس از سطح الیاف در یک بازه زمانی 72 ساعته به خوبی اتفاق افتاد. اثر ضدمیکروبی الیاف تولید شده بر روی سویه‌های استرپتوکوکوس ترموفیلوس، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس، اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس ارزیابی شده و mic و mbc آن‌ها تعیین شد.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از پلیمرهایی با درجه غذایی و به وسیله تکنیک الکتروریسی، اسانس های طبیعی را با موفقیت ریزپوشانی کرده و در بسته بندی مواد غذایی به منظور کاهش فساد مواد غذایی استفاده کرد.