الگوی تجویز داروهای بالقوه نامناسب بر اساس معیارهای beers 2019 و تاثیر مداخله داروسازبالینی در سالمندان مبتلا به بیماری های کلیوی طی سال های 2020-2021: یک مطالعه مقطعی

مقدمه و هدف: داروی بالقوه نامناسب (pim) به دارویی اطلاق می شود که در مقایسه با مزایای بالقوه آن، خطر و آسیب بیشتری را برای بیماران مسن ایجاد می‏کند. این مطالعه با هدف شناسایی pim در سالمندان بستری با بیماری‏های کلیوی و عوامل خطر آن‏ها انجام شد.روش کار: مطالعه مقطعی بر روی بیماران مسن (65 سال و بیشتر) مبتلا به بیماری کلیوی بستری در بیمارستان انجام شد. طی دوره شش ماهه اول، به صورت گذشته نگر همه داروها را برای شناسایی pimها بر اساس معیارهای beers 2019 ارزیابی کردیم. در مرحله دوم، یک داروساز بالینی تمام داروها را ارزیابی کرد و در صورت لزوم پیشنهاد انتخاب داروی مناسب را داد. داده‏ها برای تعیین عوامل افزاینده احتمال تجویز pim تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: بر اساس ارزیابی انجام شده بر روی 258 بیمار، مشاهده شد شیوع استفاده از داروهای pim در بین جمعیت مورد مطالعه شایع بود. از کل بیماران ارزیابی شده، 273 مورد pim شناسایی شد که تنها 3/23 درصد از بیماران داروی pim دریافت نمی‏کردند. شایع‏ترین داروهایpim تجویز شده شامل مهارکننده‌های پمپ پروتون و بنزودیازپین‌ها بودند. در بیماران که تحت درمان با بیش از 4 قلم دارو (پلی فارماسی) بودند، شانس تجویز pim، 2.68 برابر بیشتر (01/0>p) از سایر سالمندان بود. فاکتورهای متعددی منجر به افزایش احتمال تجویز pim شدند، از جمله جنس مذکر، بیماران تحت همودیالیز، ابتلا به بیماری مزمن کلیوی یا سایر بیماری‌های همراه، و اقامت طولانی مدت در بیمارستان. با مداخله متخصص فارماکوتراپی، 67.5 درصد کاهش در تجویز pim توسط پزشکان مشاهده شد.نتیجه‌گیری: شیوع بالای pim در جمعیت مورد مطالعه ما مشاهده شد. پیشگیری از آسیب‏های ناشی از داروهای pim در سالمندان با کاهش بار مالی تحمیل شده بر سیستم های مراقبت‏های بهداشتی همراه خواهد بود. بنابراین، ارزیابی داروها با داروسازان بالینی به طور معمول و/یا پیاده ‏سازی سیستم های پشتیبانی تصمیم ‏گیری دارویی کامپیوتری برای جلوگیری از استفاده از pim توصیه می‏شود.