تعیین الکتروشیمیایی مقادیر بسیار کم هیستامین در آب پنیر، پنیر و ماهی دودی با استفاده از الکترود مس مشبک اصلاح شده با نانوساختارها

مقدمه و هدف: تعیین و اندازه گیری هیستامین به روش الکتروشیمیایی بدلیل پتانسیل اکسیداسیون بالا و رسوب گذاری بر روی الکترود کار منجر به حساسیت ضعیف و اندازه گیری غیر قابل تکرار آنالیت می شود. از سوی دیگر، مس مشبک به علت ساختار شبکه ای سه بعدی و انعطاف پذیری بالا و همچنین رفتار الکتروکاتالیستی مس در واکنش های الکتروشیمیایی، بستری امیدوارکننده برای مطالعات الکتروشیمی است. هدف از این مطالعه، طراحی یک الکترود اصلاح شده مس مشبک با نانوذرات فسفات مس cu3(po4)2)) برای تعیین و اندازه گیری الکتروشیمیایی هیستامین می باشد.روش کار: در سیستم الکتروشیمیایی طراحی شده در این مطالعه از آرایش 3 الکترودی، شامل الکترود مرجع (الکترود نقره/کلرید نقره)، الکترود کمکی (صفحه استیل) و الکترود کار(مس مشبک) اصلاح شده با نانوذرات فسفات مس cu3(po4)2)) استفاده شده است. مشخصه یابی سطح الکترود اصلاح شده توسط fesem انجام شد. در مرحله بعدی بهینه سازی پارامترهای الکتروشیمیایی انجام و منحنی معیارگیری هیستامین در بافر فسفات با ph=5 به روش ولتامتری چرخه ای ترسیم گردید. در نهایت هیستامین با تکنیک افزایش استاندارد در نمونه های ماهی دودی و پنیر اندازه گیری شد.یافته ها: رفتار اکسیداسیون الکتروشیمیایی هیستامین بر روی الکترود اصلاح شده توسط ولتامتری چرخه ای مورد بررسی قرار گرفت. در مقایسه با سیم مسی و مس مشبک اصلاح نشده، الکترود اصلاح شده ای که در این مطالعه تهیه شده است به طور قابل توجهی جریان پیک اکسیداسیون را افزایش داد. جریان پیک رابطه ی خطی با غلظت هیستامین در محدوده 0.25-7μmoll−1 نشان می داد. حدتشخیص 0.08 μmoll−1 (s/n=3) بود و میزان هیستامین در دو نمونه ماهی دودی 14.7 و 8.10 میلی گرم بر کیلوگرم (بر حسب وزن خشک) تخمین زده شد، در حالی که در نمونه های آب پنیر و پنیر، هیستامین تشخیص داده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میتوان از الکترود مس مشبک اصلاح شده با نانوذرات فسفات مس برای تعیین آثار هیستامین در نمونه های ماهی دودی و پنیر استفاده نمود.