تعیین ارتباط میان دوز اولیه ونکومایسین و میزان دستیابی به غلظت پلاسمایی درمانی در بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان آموزشی سیدالشهدای ارومیه

مقدمه و هدف: مانیتورینگ سطح سرمی ونکومایسین جهت بررسی اثربخشی,جلوگیری از بروز مقاومت باکتریایی و جلوگیری از بروز نفروتوکسیسیتی امری ضروری است که در استان آذربایجان غربی انجام نگرفته است. اندازه گیری تراف ونکومایسین بهترین روش برای پایش غلظت پلاسمایی ونکومایسین می باشد.هدف از این مطالعه بررسی رسیدن تراف ونکومایسین به حد درمانی و همچنین ارتباط آن با دوز تجویزی و بروز سمیت کلیوی می باشد.روش کار: تعداد 50 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان سیدالشهدا که جهت پروفیلاکسی قبل از جراحی ونکومایسین دریافت می کردند وارد مطالعه شدند. نیم ساعت قبل از دوز چهارم از بیماران نمونه خونی گرفته شده و برای بررسی تراف ونکومایسین به آزمایشگاه فرستاده شد. تمامی اطلاعات دموگرافیک بیماران از جمله سن، وزن، قد، بیماری های زمینه ای، سرم کراتینین قبل و بعد از تجویز ونکومایسین و سایر داروهای مصرفی در پرسشنامه هایی که از قبل تهیه شده بود جمع آوری گردید.یافته ها: در این مطالعه از 50 بیمار بررسی شده 38 نفر (76%) تراف کمتر از 10 µg/ml، 7 نفر (14%) تراف 10-20 µg/ml و در 5 نفر ( 10%) تراف بیش تر از 20 µg/ml بود. ارتباط تراف ونکومایسین با دوزتجویزی و بروز سمیت کلیوی بررسی شد و از نظر آماری ارتباط معناداری میان آنها یافت نشد.نتیجه گیری: باتوجه به کم بودن تعداد بیمارانی که تراف آنها در رنج درمانی بوده است و احتمال بروز مقاومت باکتریایی یا بروز نفروتوکسیسیتی در بیماران مانیتورینگ سطح سرمی ونکومایسین در بیمارستان ها ضروری می باشد.