چالش های سیاست گذاری غذا و تغذیه دانشجویان خارجی در مراکز آموزش عالی

چکیدهمقدمه و هدف: تعداد دانشجویان بین المللی با گذشت زمان در سطح جهان روبه افزایش است، ولی همچنان چالشهای پیشروی این گروه در دستیابی به رژیم غذایی سالم در محیط غذایی جدید به طور کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. این مقاله به بررسی مشکلات تغذیه ای و همچنین چالش های دانشگاه ها در اتخاذ تصمیات مناسب جهت بهبود وضعیت تغذیه ای این دانشجویان درکشور های میزبان می پردازد.روش کار: بدین منظور 31 تحقیق مرتبط با رژیم غذایی و امنیت غذایی دانشجویان خارجی در جهت بررسی تاثیر شرایط محیط غذایی جدید بر تغییر وزن، سلامتی و همچنین بازدهی تحصیلی آنان مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: دانشویان خارجی علاوه بر تمایل به حفظ فرهنگ غذایی خود، مشتاق به پذیرش فرهنگ غذایی جدید بوده ولی به صورت پیشفرض فرهنگ غذایی بومی خود را سالمتر و متنوع تر از کشور میزبان می پندارند. این دانشجویان ضمن مواجه با مشکلات ناشی از زبان، فشار تحصیلی، در رویارویی با فرهنگ غذایی جدید نیز به چالش کشیده شده و از منظر امنیت غذایی نیز نسبت به همتایان داخلی ناامنی بیشتری را تجربه می کنند. بخش اصلی آسیب ها در رژیم غذایی این گروه اغلب در مراحل ابتدایی ورود آن ها تشخیص داده شده، به صورتی که این دانشجویان با توانایی متفاوت آشپزی و همچنین دسترسی محدود به امکانات پخت و پز در تهیه غذای خانگی با مشکل روبرو هستند. غذاهای بومی و سنتی اغلب به علت هزینه های بالا و فشردگی برنامه های تحصیلی کمتر از فست فودها مورد توجه قرار گرفته اند. این دانشجویان با پیشینه فرهنگی متفاوت از کشورهای مختلف، انتظارات متفاوتی را از خدمات غذایی دانشگاه دارند. برنامه های آموزش تغذیه در قالب سایت های اینترنتی، بروشورها و حتی کلاس های آشپزی نقش بسزایی در افزایش اطلاعات این دانشجویان دارد و باید از نظر فرهنگی برای گروه های مختلف به صورتی بهینه سازی شود که پاسخگوی نیازهای فرهنگیشان بوده و به صورت مستمر در طول ترم تکرار شود. به همین علت دانشگاه ها باید سیاست های مخصوصی را برای شناسایی نیازهای تغذیه ای این گروه اتخاذ کنند و در راستای بهبود خدمات غذایی، با ارائه گزینه های متنوع تر، سالم و با قیمت مطلوب برای دانشجویان خارجی، سیاست های تغذیه ای خود را به صورت مستمر و متناسب با تغییرات شرایط، مورد بازنگری قرار دهند.نتیجه‌گیری: دانشجویان خارجی نسبت به همکلاسی های بومی خود اغلب با چالش های تغذیه ای بیشتری مواجه هستند، که این موضوع توجه بیشتری را از سوی دانشگاه ها در خصوص فرهنگ سازی و آموزش مسائل تغذیه ای به این گروه می طلبد.