کاربردهای چاپگر سه بعدی در صنعت غذا

مقدمه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی کاربرد‌های روز افزون چاپگرهای سه بعدی در صنعت غذا به عنوان وسیله ای مناسب جهت شخصی سازی غذا‌ها با توجه به نیاز های روبه افزایش مصرف‌کنندگان است. روش کار: به طورکلی، اکثر پرینترهای سه بعدی مواد غذایی در واقع چاپگرهای سه بعدی fdm (ساخت لایه افزایشی) هستند که به جای استفاده از فیلامنت‌های پلاستیکی، از مواد خوراکی به عنوان ماده‌ی اولیه استفاده می‌کنند. این مواد اولیه از طریق اکسترودر، ذوب شده و به حالت خمیری یا مایع در می‌آیند. سپس لایه‌به‌لایه روی هم انباشته می‌شوند و غذای مورد نظر چاپ می‌شود. یافته‌ها: مطالعات ما در مورد چاپگرهای سه بعدی نشان داد که این چاپگر‌ها می توانند دارای مزیت‌های زیادی باشند که از میان آن‌ها می‌توان صرفه جویی در زمان، سفارشی سازی غذا مطابق سلیقه و رژیم‌های غذایی خاص، خلاقیت در تهیه غذا به خصوص غذای کودکان، مفید برای محیط زیست به دلیل استفاده از پروتین‌های جایگزین مثل پروتین حشرات و...، امکان بازیافت مواد غذایی و همچنین امکان تولید مواد غذایی در فضا اشاره کرد. اما از سمتی دیگر این مطالعه نشان داد که چاپگر‌های سه بعدی مواد غذایی به دلیل هزینه بالایی که می طلبند، تا به امروز جایگاه درستی در بازار مصرف نداشته و از سویی دیگر هنوز این تکنولوژی جدید بوده و نیازمند زمان برای رفع ایرادات اصلی آن از جمله چاپ ناموفق غذا‌های پیچیده می‌باشد.نتیجه‌گیری: مطالعات انجام شده در این حوضه بر این باور است که چاپ سه‌بعدی مواد غذایی یک زمینه جدید و نوآورانه بوده که پتانسیل تحول صنعت غذا را دارد، بنابراین فناوری چاپ سه‌بعدی با طراحی ساختار داخلی پیچیده امکان توسعه محصولات متناسب با نیازهای فردی خاص و همچنین غذا‌های غنی از مواد مغذی مقرون به صرفه را فراهم می‌کند. در نتیجه با استفاده از این فناوری می‌توان محصولاتی سالم‌تر با محتوای نمک، شکر و روغن کمتری تولید کرد.