مقایسه کارایی روشهای مختلف کنترل کیفی در تعیین خلوص رادیوشیمیایی رادیوداروی 99mtc-mibi و بررسی پایداری رادیودارو درصورت نگهداری در سرنگ

چکیدهمقدمه و هدف: از آنجائیکه رادیوداروها در مدت زمان کوتاهی قبل از تزریق به مریض در مراکز پزشکی هسته ای تهیه می شوند، یک کنترل کیفی بایستی بلافاصله بعد از نشاندارسازی کیت ها جهت تعیین خلوص رادیوشیمیایی انجام گیرد. کروماتوگرافی لایه نازک (tlc) بعلت سرعت بالا، ساده بودن انجام و هزینه پایین، بصورت گسترده ای برای تعیین خلوص رادیوشیمیایی رادیوداروهای آماده شده از کیت های سرد که بصورت تجاری در دسترس هستند بکار گرفته می شود. یون پرتکنتات آزاد (99mtco4-) اصلی ترین ناخالصی جدا شده از طریق tlc در کیت میبی و سایر کیت های تکنسیوم گزارش شده است. وجود این ناخالصی در رادیوداروی نشاندار شده میبی سبب جذب ناخواسته این رادیودارو در محل هایی غیر از ارگان هدف که در این رادیودارو قلب می باشد می گردد و سبب کیفیت پایین تصاویر ایجاد شده از این رادیوداروها شده و تشخیص صحیح بیماری را با مشکل موجه نموده و با الزام تکرار تصویربرداری سبب دوزگیری بیشتر بیماران می شود. هدف از این تحقیق بهینه سازی و اعتبارسنجی روش کنترل کیفی برای تعیین خلوص رادیوشیمیایی و مقایسه پایداری رادیودارو تکنسیوم ستامیبی در دو حالت داخل سرنگ و ویال قبل از تزریق به بیمار و معرفی روش کنترل کیفی و روش نگهداری بهتر رادیوداروها به مراکز پزشکی هسته ای کشور بوده است.روش کار: جهت انجام کار ابتدا برای سه فاز ساکن سیلیکاژل، کاغذ واتمن و کارتریج sep-pak حلال مناسب و پروتکل انجام کار مشخص شد. در مرحله دوم هر کدام از سه فاز ساکن و پروتکل انجام کنترل کیفی تعیین خلوص رادیوشیمیایی رادیوداروی میبی با روش استاندارد آلومینیوم اکساید و حلال اتانول مورد ارزیابی و صحت سنجی قرار گرفتند. در مرحله سوم با یکی از روش های منتخب، کاغذ واتمن و حلال اتیل استات و روش استاندارد کاغذ آلومینیوم اکساید و حلال اتانول، در دو حالت نگهداری رادیودارو در سرنگ و ویال برای 6 ساعت پس از آماده سازی، خلوص رادیوشیمیایی 20 کیت تهیه شده، مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: متن با توجه به مقایسه نتایج به دست آمده از سه روش کروماتوگرافی (کاغذ واتمن/ اتیل استات)، (کاغذ سیلیکاژل/ متیل اتیل کتون) و کارتریج sep-pak c18با روش استاندارد al2o3 در حلال اتانول، مشخص گردید سه پروتکل پیشنهادی برای تعیین خلوص رادیوشیمیایی رادیوداروی 99mtc-mibi مناسب هستند. روش کروماتوگرافی با کاغذ واتمن در حلال اتیل استات از نظر هزینه آزمایش و مدت زمان انجام آزمایش حدود یک چهارم زمان مورد نیاز برای انجام روش استاندار کاغذ آلومینیوم اکساید در حلال اتانول می باشد و بر روش های دیگر ارجحیت داشته است. نهایتا مشخص شد رادیوداروی میبی در هر دو حالت نگهداری در سرنگ و ویال تا 6 ساعت پس از تهیه از نظر خلوص رادیوشیمایی دارای پایداری قابل قبول جهت تزریق به بیمار می باشد.نتیجه‌گیری: روش کروماتوگرافی با کاغذ واتمن/ اتیل استات را می توان به عنوان ارزانترین، سریعترین روش تعیین خلوص رادیوشیمیایی رادیوداروی میبی به مراکز پزشکی هسته ای معرفی کرد. بعلاوه کیت آماده شده در مراکز پزشکی هسته ای در هر دو حالت نگهداری در سرنگ و ویال از نظر خلوص رادیوشیمیایی تا 6 ساعت پس از آماده سازی قابل تجویز به بیمار می باشند.