مروری بر تکنولوژی ترکیب پوشش‌های خوراکی و نانوکپسولاسیون با تاکید بر نانولیپوزوم‌ها برای کاربرد در مواد غذایی

استفاده از ترکیبات زیست فعال در ماتریس‌های پوشش‌های خوراکی (‏ec) ‏مبتنی بر بیوپلیمر، محدودیت‌های خاصی برای کاربرد آن‌ها در سطح صنعت غذا دارد. کپسول سازی به عنوان یک استراتژی در نظر گرفته شده‌است که حفاظت و بهبود ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی ترکیبات را ممکن می‌سازد. در نتیجه زمان ماندگاری غذاهای پوشش دار افزایش می‌یابد. این بررسی پیشرفت اخیر در ترکیب پوشش‌های خوراکی با فن‌آوری نانوکپسولاسیون را مورد بحث قرار می‌دهد. همچنین کارهای مختلفی مورد شرح و بحث قرار گرفت که در آن‌ها نانولیپوزوم‌ها به عنوان سیستم‌های انکپسولاسیون برای آماده‌سازی و سپس اعمال پوشش‌های خوراکی در محصولات گیاهی و گوشتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از نانولیپوزوم‌ها برای پوشش‌دهی ترکیبات فنولی و اسانس ضروری، بهبود خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد میکروبی پوشش‌ها را با افزایش عمر ماندگاری مواد غذایی فراهم می‌کند. با این حال، وقتی لیپوزوم ها برای یک دوره طولانی ذخیره می‌شوند، ممکن است مقداری ناپایداری را نشان دهند که با افزایش اندازه، شاخص پلی دیسپرسیتی و پتانسیل زتا آشکار می‌شود. این امر در تجمع، همجوشی و پارگی وزیکول‌ها منعکس می‌شود. این بررسی می‌تواند به محققان و صنایع کمک کند تا یک بیوپلیمر مناسب و کارآمد را برای تشکیل ec حاوی ترکیبات فعال نانوکپسوله شده انتخاب کنند. این کار همچنین به استفاده از نانولیپوزوم ها برای ایجاد ec که به طور قابل‌توجهی ماندگاری میوه را افزایش می‌دهد، کاهش وزن و فساد ناشی از عمل میکروارگانیسم‌ها می‌پردازد.