کاربردهای نوین حسگرهای زیستی در ارزیابی ایمنی و کیفیت غذایی

کیفیت و ایمنی غذایی از اهمیت اساسی در تغذیه، سلامت و کیفیت زندگی برخوردار است. با این حال، تغییرات شیمیایی و میکروبیولوژیکی که در طول فرآوری و ذخیره سازی رخ می دهند، کیفیت و ماندگاری مواد غذایی را تحت تاثیر قرار می دهند. حسگرهای زیستی برای شناسایی سریع پاتوژن های غذایی، آلاینده هایی مانند مواد سرطان زا، سموم و آفت کش ها در حال توسعه هستند. علاوه بر پاسخ سریع، عوامل دیگری که حسگرهای زیستی را به ابزاری بالقوه تبدیل می‌کنند، دقت، انتخاب‌پذیری، عملکرد آسان و هزینه پایین آن‌ها هستند. حسگرهای زیستی براساس عناصر بیوشیمیایی مورد آزمون عمدتاً به انواع حسگرهای آنزیمی، میکروبی و حسگرهای مبتنی بر آنتی بادی تقسیم بندی می گردند. در حال حاضر، استفاده از اکسیدازها به عنوان پذیرنده های زیستی برای نظارت بر گلوکز، گالاکتوز، لاکتات، پیروات و اتانول به خوبی مستند شده است. به طور مشابه، اکسیدوردوکتازها مانند d-β-گلوکورونیداز و d-β-گالاکتوزیداز برای تشخیص کلی فرم ها استفاده می شوند، در حالی که نیترات ردوکتاز و استیل کولین استراز به ترتیب برای تشخیص نیترات ها و آفت کش های ارگانوفسفره استفاده می شوند. این مطالعه به اصول حسگرهای زیستی، اساس گیرنده‌های زیستی و مبدل‌ها برای کاربردهای خاص و همچنین پیشرفت‌های اخیر در توسعه ی بیوسنسورها برای شناسایی آلاینده های شیمیایی موجود در مواد غذایی از جمله آفت کش ها، فلزات سمی موجود در محصولات تازه، بقایای دارویی دامپزشکی مانند بقایای آنتی-بیوتیک در محصولات حیوانی و افزودنی های غدایی در محصولات غذایی فرآوری شده به منظور اطمینان از ایمنی و کیفیت غذایی می‌پردازد.