بررسی اثر لینالول بر پارامتر های استرس اکسیداتیو در اندومتریوز القاء شده با جراحی در موش صحرائی

مقدمه و هدف: اندومتریوز یک اختلال اغلب دردناک است که در آن بافتی مشابه بافتی که بطور معمول داخل رحم را می پوشاند (آندومتر) در خارج از رحم رشد می کند. اندومتریوز می تواند باعث دردهای گاها شدید به خصوص در دوره قاعدگی و مشکلات باروری شود. لینالول یک الکل مونوترپن و یکی از ترکیبات اصلی اسانس های گیاهی خصوصا در اسطوخدوس و گشنیز است. لینالول دارای اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد سرطانی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر درمانی لینالول بر بهبود پارامترهای استرس اکسیداتیو در مدل اندومتریوز القاء شده در موش صحرائی است . روش کار: تعداد 24 سر موش صحرائی ماده با میانگین وزنی 200±20 گرم انتخاب و به تصادف در 4 گروه شش تایی شامل گروه شم، کنترل منفی، درمان با دوز 50 mg/kg و 100 mg/kg لینالول قرار گرفتند. در گروه شم بعد از بیهوشی صرفا شکم از خط سفید برش خورده و بعد از ورود به محوطه بطنی بدون دستکاری، خط برش بخیه شد. درگروه های درمان و کنترل منفی از طریق جراحی شاخ سمت راست رحم جدا و به سه تکه مساوی تقسیم شده که یک قطعه به عضلات دیواره راست شکم و یک قطعه در مجاورت عروق مزانتر بخیه شد و در پایان دیواره شکم بخیه شد. بعد از 14 روز لاپاراتومی اکتشافی جهت بررسی موفقیت آمیز بودن القاء مدل اندومتریوز صورت گرفت. از روز 15 بعد از جراحی به مدت 28 روز گاواژ خوراکی عصاره با دوز مشخص برای گروه های درمان و نرمال سالین برای گروه کنترل منفی انجام شد. بعد از پایان هفته ی ششم شروع آزمایش، موش ها آسان کشی شدند و نمونه های لازم جهت اندازه گیری میزان sod، mda، cat و gpx برداشته شد . یافته‌ها: بررسی سطوح پارامترهای sod ،mda ،cat و gpx نشانگر کاهش استرس اکسیدایتو در گروه درمان نسبت به گروه کنترل بود، که برای پارامترهای sod ،gpx و mda این تفاوت معنی دار بود اما در مورد cat علیرغم بهبود در گروه های درمان تفاوت معنی داری در قیاس با گروه کنترل وجود نداشت .نتیجه‌گیری: عصاره ی لینالول دارای اثرات مفیدی بر کاهش آسیب های حاصل از استرس اکسیداتیو در اندومتریوز است.