در بابِ استادم حیدر رجوی

یاران چو به اتفاق دیدار کنید باید که ز دوست یاد بسیار کنید چون باده خوشگوار نوشید به هم نوبت چو به ما رسد نگونسار کنید عمر خیامو من همواره سخت اشتیاق به پژوهش درباره این معادلات و جدا کردن حالات داشتم چرا که می‌دانستم این امردر حل مسائل دشوار به شدت مورد نیاز است. ولی گردش دوران همواره با پیشامدهایی همراه بود که پرداختن به این امر را به تعویق می‌انداخت و برای من فراغتی نمی‌گذاشت که صرف گردآوری این مطلب کنم و فکر خود را بر آن متمرکز سازم. زیرا گرفتار روزگاری هستیم که از اهل دانش تنها شمارکمی، (آن هم) مبتلا به هزاران رنج و محنت، باقی مانده‌اند که پیوسته در اندیشه آنند که غفلت‌های زمان را فرصت جسته به تحقیق در دانش و استوار کردن آن بپردازند. و (حال آنکه) عالم نمایان زمان ما حق را جامه باطل می‌پوشند (راست و دروغ را در هم می‌آمیزند) و گامی از حد خودنمایی و تظاهر به دانایی فرا نمی‌هند. و آنچه را هم می‌دانند جز در راه اغراض مادی به کار نمی‌بندند. و اگر ببینند که کسی جستن حقیقت و برگزیدن راستی را شیوه کار خود ساخته است و در دوری از دروغ و خودنمایی و مکر و حیله سعی کوشش دارد، او را خوار می‌شمرند و مسخره می‌کنند.عمر خیام، رساله جبرترجمه از عربی به فارسی از غلامحسین مصاحب با اندکی تصرف