جایابی ساختار ویژه: ابزاری موثر از جبرخطی جهت تشخیص عیب

واقعیت این است که جبرخطی به عنوان ابزاری موثر و کارآمد جهت آنالیز و طراحی سیستم های کنترل پیشرفته از جایگاه برجسته ای در نظریه سیستم ها برخوردار است. طبیعی است که پیچیدگی روزافزون سیستم های کنترل، وقوع عیوب مختلف در اجزای آنها را امری اجتناب ناپذیر می کند و لذا تشخیص به موقع این عیوب ضروتی حیاتی محسوب می شود. در این مقاله رویکرد جایابی ساختار ویژه شامل مقادیر ویژه و بردارهای ویژه به عنوان ابزاری موثر از جبرخطی جهت تشخیص عیب تشریح شده و نشان داده می شود که چگونه می توان با استفاده از این رویکرد ساختاریافته، سیستمی دینامیکی موسوم به مولد مانده طراحی نمود به طوریکه سیگنال مانده کاملا تحت تاثیر و حساس به عیب باشد و از ورودیهای معلوم و ناشناخته کاملا مجزا شود و بدین ترتیب از تشخیص اشتباه عیب و وقوع فاجعه جلوگیری گردد.