رفتار گاز تراوایی غشای ماتریس آمیخته بر پایه پلی سولفون و کربن فعال حاصل از پسماند: بررسی آزمایشگاهی

در این کار یک غشای ماتریس آمیخته کربن فعال (ac) بدست آمده از سبوس گندم و پلی سولفون (psf) به روش اختلاط محلولی ساخته و برای جداسازی گازهای اکسیژن از نیتروژن و همچنین دی اکسید کربن از متان مورد بررسی قرار گرفت. این غشاها سپس تحت آنالیزهای تعیین مشخصه sem و تست های گاز تراوایی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که غشاهای پوشش دهی شده کارایی برتری نسبت به غشاهای پوشش داده نشده در جداسازی گازها از یکدیگر نشان دادند. علاوه بر آن غشاهای فعال شده کارایی برتری نسبت به غشای خالص پلیمری از خود نشان دادند. انتخاب پذیری های همه نمونه های فعال شده شده افزایش قابل ملاحظه ای در قیاس با نمونه های پوشش دهی نشده و غشای پلی سولفون خالص از خود نشان داده اند. این افزایش انتخاب پذیری که در اثر استفاده از pdms به عنوان پوشش دهنده به وجود آمده است نکته مثبتی است که می تواند ضعف پوشش دهی را در کاهش تراوایی جبران نماید. در کل می توان بیان کرد که پوشش دهی در عین حال که از تراوایی به میزانی کاسته است اما انتخاب پذیری های مورد نظر را افزایش داده است و در مجموع غشاهای پوشش دهی شده نسبت به غشای پلی سولفون خالص خواص جداسازی برتری دارد.