بررسی ترکیبات آنتی اکسیدانی برگ و دانه گیاه بارهنگ ( plantago major)

آسیب های ناشی از گونه های اکسیژن فعال به سلول ها، منجر به بروز بسیاری از بیماری ها مانند سرطان، نقرس، پیری، دیابت و بیماری قلبی- عروقی می شود. از این رو اخیراً از گیاهان به عنوان منابع آنتی اکسیدان های طبیعی در مواردی نظیر حمایت انسان از آسیب های اکسیداتیو، صنایع غذایی، دارویی و غیره استفاده می گردد. از آنجا که سطح آنتی اکسیدان های گیاهی بستگی مستقیم به ژنوتیب گیاه، مرحله رشد و شرایط محیطی دارد، تغییر در میزان و فعالیت آن ها بیانگر عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی گیاه در طی مراحل نموی است و از دیدگاه تغذیه ای هم اهمیت به سزایی دارد. با توجه به اهمیت این موضوع هدف از این مطالعه بررسی ترکیبات آنتی اکسیدانی عصاره متانولی گیاه بارهنگ می باشد. بدین منظور، برگ و دانه گیاه بارهنگ از منطقه ای در نزدیکی شهرستان عباس آباد جمع آوری و محتوای فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل عصاره ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عصاره های برگ و دانه گیاه بارهنگ خصوصاً عصاره برگ غنی از ترکیبات فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین میزان فنل و فلاونوئید کل در عصاره برگ به ترتیب 183/0± 90/13 و 003/0± 194/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک گیاه بدست آمد. همچنین بیشترین میزان آنتوسیانین کل در عصاره های برگ و دانه گزارش شد. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که عصاره برگ گیاه بارهنگ می تواند به عنوان یک منبع قابل دسترس از ترکیبات آنتی اکسیدان خصوصاً فلاونوئید کل باشد و با توجه به نقش آنتی-اکسیدان ها در پیشگیری از بیماری های ناشی از اکسیدانت ها می تواند به عنوان یک گیاه دارویی برای بررسی های فارماکولوژی توصیه شود.