نگاه سرمایه گذاری به آموزش و پرورش و جایگاه آن در رشد و توسعه پایدار

این مطالعه به بررسی سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و تاثیر آن در رشد و توسعه پایدار، با بازنمایی اهمیت سرمایه‌ی انسانی در اقتصاد آموزش و پرورش پرداخته است. به لحاظ جمع آوری داده ها یک مطالعه اسنادی و کیفی به شمار می‌رود. در این راستا اسناد انتشاریافته در حوزه‌های سرمایه انسانی، اقتصاد آموزش‌وپرورش و جایگاه آموزش عمومی در رشد و توسعه پایدار اعم از داخلی و خارجی مورداستفاده قرار گرفت و آثار افزایش سرمایه‌گذاری‌های در آموزش‌وپرورش و سرمایه انسانی و رشد اقتصادی بررسی شد و اهمیت سرمایه‌گذاری در بخش سرمایه‌ی انسانی در اقتصاد آموزش نشان داده شد. نظریه سرمایه انسانی دیدگاهی سرمایه گرا به انسان است که این باور را تداعی می‌کند انسان دارای ویژگی‌های دانش، مهارت، تخصص و دارای سلامت جسمانی و روانی، با عنوان فردی که می‌تواند در جامعه به ایجاد اشتغال، تولید، خدمت و خلق ثروت بپردازد، به‌عنوان یک دارایی ملی و سازمانی تلقی می‌شود. در نظریه سرمایه انسانی آمده است دارنده ویژگی‌های سرمایه انسانی عامل بازدهی فردی و اجتماعی می‌باشد. این عامل تحلیل کننده ی ارزش اقتصادی آموزش‌وپرورش و درنتیجه رشد اقتصادی است. یعنی هرگونه هزینه در آموزش‌وپرورش به بازدهی و ایجاد ارزش‌افزوده می‌انجامد تا آن جا که این ارزش در سطوح فردی، سازمانی و اجتماعی بروز و ظهور دارد.