جهان ناپایدار- مدیریت پایدار- اخلاق فرا پایدار

درست همان‌گونه که گاهی پیچیده‌ترین جملات می‌توانند خالی از محتوا باشند، گاهی نیز در دل ساده‌ترین واژه‌ها، عمیق‌ترین مفاهیم نهفته است. ناپایداری را می‌توان از جمله واژه‌های ساده‌ای دانست که باری از سنگین‌ترین مفاهیم تاریخ زندگی بشر را در ابعاد مختلف حمل می‌کند. درست به همان اندازه که نمی‌توان آن را به‌سادگی معنا کرد، کنترل آن نیز به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. یک لحظه جدید در زندگی هر فرد می‌تواند به معنای یک بی‌نهایت ناپایدار باشد و یک بی‌نهایت ناپایدار را می‌توان یک تزلزل لحظه‌ای در نظر گرفت.چنین معانی عمیق به‌ظاهر ساده‌ای، می‌توانند داستان‌های زندگی هر فرد را بنویسند و ازآنجاکه یک مدیر در هر سطحی با گروهی از افراد در ارتباط است و وظیفه بهبود عملکرد آن‌ها را بر عهده دارد ‌باید بتواند با توجه به تمامی عوامل متغیر که سبب ایجاد ناپایداری چه در ابعاد مثبت و چه منفی می‌شوند، تا حد ممکن دقیق‌‌ترین تصمیمات را بگیرد تا بتواند به بهترین وجه، مدیریتی پایدار در جهانی ناپایدار را به اجرا درآورد؛ اما در این میان همواره، واسطه‌ای مفاهیم جهان ناپایدار و تلاش برای مدیریت پایدار را به هم متصل می‌کند، مفهومی که خود، ناپایداری‌ها و پایداری‌های مثبت زیادی را در طول زمان رقم زده است و آن مفهوم 'اخلاق' است که به دلیل لزوم و ضرورت حضور آن در تمامی تصمیمات آن را 'فرا پایداری' می‌نامیم.در این پژوهش بر آنیم با استفاده از شیوه 'متاسنتز' ضرورت مدیریتی پایدار را بیان کنیم که با کنترل‌های اخلاقی فرا پایدار می‌تواند تا حد ممکن جهان ناپایدار اطراف خود را کنترل کند.