توسعه عمران و شهرسازی سکونتگاهای روستایی و ضرورت توجه به سناریوهای مدیریت سیلاب و رواناب سطحی حوزه های آبخیز بالادست تاثیر گذار ( مطالعه موردی: روستای سه شهرستان شاهین شهر و میمه)

در چند دهه اخیر، رشد جمعیت و توسعه شهری سبب افزایش رواناب شهری و شکل گیری مسائلی از قبیل آلودگی های زیست محیطی، آبگرفتگی معابر شهری و سیلاب های مخرب شده است و مسئله مدیریت رواناب شهری و جمع آوری و هدایت آب های سطحی را به یکی از دغدغه های اصلی مدیران و برنامه ریزان شهری تبدیل کرده است. مشکل سیلاب ها و رواناب های سطحی بالادست به یکی از مسائل و چالش های عمده در سیستم مدیریت روستایی و شهری نوین بدل شده است. روستای سه بخش میمه شهرستان شاهین شهر و میمه نیز یکی از روستاهایی است همواره با این چالش روبرو بوده است هدف از تحقیق حاضر امکان سنجی استفاده از روش های نوین مدیریت رواناب های سطحی حوزه آهای آبخیز بالادست و ارائه راهکارهای اجرایی برای اعمال آن ها در این روستا است . این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش توصیفی – تحلیلی است. تعیین سناریو های مدیریت سیلاب فرآیندی پیچیده است. این امر از جهات مختلف و انتخاب مدل مناسب بارش-رواناب می‏تواند مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این بررسی گویای این است که مسیر های جریان بدلیل تغییر کاربری و مسیل موجود تکافوی عبور رواناب سطحی ایجاد شده در روستا سه را ندارد که با توجه به ضرورت مساله ایجاد و تمرکز رواناب بالادست معضل بزرگی محسوب می‌گردد. از این رو در این بررسی سناریوهایی به منظور ذخیره ، هدایت و استحصال رواناب ارائه می‌گردد که می تواند کاربردی بهینه برای این معضل داشته باشد.