ارزیابی اثر انواع بایوسایدهای صنعتی بر کنترل خوردگی میکروبی در آب مدار باز شرکت فولاد آلیاژی ایران

چالش آب به عنوان ماده ای بی جایگزین، تلاش همگانی را برای بهینه سازی مصرف به عنوان یک مسئولیت اجتماعی و زیست محیطی می طلبد. بدیهی است هر فعالیتی که بتواند تعداد گردش آب در سیکل های صنعتی را افزایش دهد، نرخ مصرف آب را پایین آورده و شایسته اهتمام است. این مطالعه در همین بستر و با هدف کاستن از اتلاف آب در مدارات صنعتی و کاهش نرخ مصرف آب صورت پذیرفته است.کنترل خوردگی میکروبی در برج های خنک کننده توسط بایوسایدها صورت می گیرد. این بایوسایدها بر اساس مکانیزم عملکردشان به دو گروه اکسیدکننده و غیر اکسیدکننده تقسیم بندی می شوند. بایوسایدهای اکسیدکننده همچون آب ژاول و آب اکسیژنه قدرت بایوسایدی بالاتری نسبت به گونه های غیر اکسیدکننده دارند، لکن از آنجا که سبب خوردگی موضعی در فلزات می شوند استفاده از آن ها دقت بسیار زیادی می طلبد. در این پژوهش با همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان، ضمن بررسی قدرت عملکرد بایوسایدهای اکسیدکننده و غیر اکسیدکننده در از بین بردن باکتری های احیاکننده سولفات، تاثیر این بایوسایدها بر نرخ خوردگی فولاد ساده کربنی در حضور و عدم حضور بازدارنده نیز بررسی شده است. نتایج نشان داد قدرت عملکرد بایوسایدهای اکسیدکننده بیشتر است. نتایج آزمون های الکتروشیمیایی و غوطه وری، اثبات کرد نرخ خوردگی این بایوسایدها در صورت انتخاب بازدارنده مناسب مطلوب خواهد بود.