بررسی رفتار خوردگی فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی 316، فریتی 430 و دوبلکس 2205 در آب دریا

انتخاب مواد مناسب در محیط‌های دریایی یکی از مهم‌ترین موضوعات در صنایع نفت هست. در این پژوهش از سه نوع فولاد زنگ‌نزن آستنیتی، فریتی و دوبلکس استفاده شده است. فولادهای انتخاب شده مطابق استاندارد astm به ترتیب از جنس a276gr.316، a276gr.430 وa276gr.s32205 هستند. رفتار خوردگی فولادهای مذکور در محلول آب دریای خلیج‌فارس، با انجام آزمایش‌های پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی و طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی ارزیابی شده است. نتایج آزمون پلاریزاسیون نشان می‌دهد که چگالی جریان خوردگی برای هر سه فولاد زنگ‌نزن تقریباً یکسان بوده؛ ولی محدوده غیرفعال برای فولاد زنگ‌نزن دوبلکس بیشترین و برای فولاد زنگ‌نزن فریتی کمترین است. نتایج آزمایش‌های پلاریزاسیون نشان می‌دهد که فولاد زنگ‌نزن دوبلکس در مقایسه با فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی و فریتی از مقاومت خوردگی بالاتری برخوردار بوده و فولاد زنگ‌نزن فریتی دارای مقاومت خوردگی کمتری در آب دریا است. طبق نتایج آزمون طیف‌سنج الکتروشیمیایی، مقاومت خوردگی فولاد زنگ‌نزن فریتی در مقایسه با فولادهای آستنیتی و دوبلکس پایین‌تر است. نتایج sem پس از آزمونهای خوردگی نشان می دهد که در فولاد زنگ‌نزن فریتی astm a276gr.430 خوردگی لایه اکسید کروم و مقدار محصولات خوردگی بیشتر از فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی و دوبلکس است.