بررسی ضرورت بهینه سازی اثر زمان و میزان سدیم هیدروکسید جهت فعال سازی برندهای مختلف بنتونیت

بنتونیت به عنوان جاذب آب و اتصال دهنده به طور گسترده در فرآیندهای گندله سازی کاربرد دارد. نوع سدیمی بنتونیت دارای خواص جذب و چسبندگی بیشتر نسبت به انواع کلسیمی بنتونیت می باشد. بنتونیت های کلسیمی که ارزانتر و فراوان تر هستند را می توان با موادی نظیر سدیم هیدروکسید فعال کرده، عملکرد آنها را ارتقاء داد. مقدار سدیم هیدروکسید و مدت زمان تاثیرگذاری آن پارامترهایی هستند که بسته به نوع بنتونیت و خاستگاه آن باید بهینه شوند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که افزایش میزان 04/0 درصد سدیم هیدروکسید نسبت به وزن بنتونیت در زمان 30 دقیقه میزان جذب آب را 25 درصد افزایش می دهد. با افزایش زمان نتایج برای غلظت 02/0 درصد از سدیم هیدروکسید میزان جذب بالاتری را نشان می دهد. غلظت های بیش از5/0 درصد وزنی در بنتونیت خریداری شده از شرکت های مختلف منجر به کاهش میزان جذب شد. در نهایت پارامترهای کیفی گندله در شرایط افزودن سدیم هیدروکسید و کاهش مصرف بنتونیت با نتایج اندازه گیری همان پرامترها در بازه ی زمانی یکسان بدون افزودن سدیم هیدروکسید و مصرف معمول بنتونیت مقایسه شد که تنها میزان استحکام فشاری گندله ی پخته در حد قابل قبول کاهش یافت. پارامترهای عدد افتادن و استحکام فشاری گندله خام تغییر معناداری نداشتند.