تاثیر سرعت حرکت لیزر و ترکیب شیمی آیی بر رفتار سایشی روکش آلیاژی ni-al-mo لیزر کاری شده بر سطح فولاد ساده کربنی

هدف اصلی از انجام تحقیق حاضر بهینه‌سازی رفتار سایشی فولاد با استفاده از پوشش آلیاژی ni-al-mo با روش روکشکاری لیزری بود. پودرهای استفادشده در این پژوهش به منظور روکش کاری ni، al و mo بود. به منظور دستیابی به خواص سایشی بهینه این روکش سرعت حرکت لیزر و درصدهای وزنی بررسی شد. با استفاده از آرایه l9 تاگوچی روش آزمایش تعریف شد و نمونه های فولادی تحت 9 حالت مختلف روکشکاری لیزری شدهاند. به منظور بررسی مقاومت به سایش نمونه ها از آزمون سایش پین بر دیسک و سختی در دمای محیط استفاده شد. نتایج آزمون سایش و سختی با استفاده از روش تاگوچی آنالیز شد و درصد تاثیر هر پارامتر بر مقاومت به سایش مشخص شد. مقادیر بهینه پارامترهای درصد مولیبدن و سرعت حرکت لیزر به ترتیب (wt%) 20 و mm/min 270 است که توسط روش تاگوچی این شرایط بهینه یافت شد و مقدار مولیبدن نسبت به فاکتور سرعت حرکت لیزر با تاثیر 5/74% تاثیر بیشتری را در سایش و سختی داشت. با افزایش درصد مولیبدن مقدار s/n نیز افزایش یافت. با افزایش سرعت حرکت لیزر نسبت سیگنال به نویز (s/n) کاهش یافت. افزایش توان لیزر تاثیر چندانی بر مقدار پاسخ s/n نداشت. به منظور صحتسنجی نتایج تاگوچی یک نمونه تحت شرایط بهینه روکشکاری شد و رفتار سایشی آن بررسی شد. در نمونه بهینه، مقدار کاهش حجم در اثر آزمون سایش و سختی به ترتیب 0002/0 و 462 ویکرز بود که صحت نتایج مدل تاگوچی را تایید می کند و مقادیری بهینه می باشد. همچنین به منظور مشاهده مورفولوژی پوشش بهینه تصاویر fesem تهیه شد. پوشش نسبتا یکنواخت و بدون ترک در تصاویر مشاهده شد. به منظور بررسی دقیقتر رفتار سایشی از سطوح نمونه ی سایش یافته تصاویر fesem و آنالیز eds تهیه شد. جزایر تریبولوژیکی و لایه ی اکسیدی در برخی مناطق مشاهده شد. این نتایج در تطابق با رفتار ضریب اصطحکاک نسبت به مسافت لغزشی بود.