بررسی رابطه جهت گیری مذهبی (درونی و بیرونی) با امید به زندگی در بین دانشجویان

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه بین جهت گیری مذهبی با امید به زندگی و شادکامی در دانشجویان انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی دانشجویان دختر مشغول به تحصیل دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی-1392 1391بودند. به طریق نمونه گیری خوشه ای طبقه ای سه دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم سیاسی و دانشکدهی نیمه حضوری انتخاب شدند. نمونه ی پژوهش شامل250 دانشجو بود. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و امید به زندگی میلر را استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر وجود تفاوت معنادار ( 0.01>p ) بین جهت گیری مذهبی درونی با امید به زندگی در دانشجویان بود. ولی بین جهت گیری مذهبی بیرونی و امید به زندگی تفاوت معناداری وجود نداشت.