عدالت اقتصادی در حکمرانی اسلامی از منظر امام علی علیه السلام.

واژه عدالت یکی از عمده‌ترین ارزش‌های معنوی در طول تاریخ تمدن بشری است؛ که در سطح مباحث نظری از گذشته دور تاکنون مورد توجه ویژه‌ اندیشه‌وران اقتصادی بوده است. عدالت اقتصادی به‌منظور از بین بردن فقر مطلق و ایجاد توازن و تعادل نسبی بین اقشار اجتماعی برقرار می‌شود. در جامعه‌ای که عدالت اقتصادی برقرار نباشد، رابطه محسوس میان تلاش افراد و میزان درآمد و رفاه وجود نخواهد داشت. بر این اساس در این پژوهش که به روش تحلیلی _ توصیفی و استدلال قیاسی تدوین گردیده است ضمن تبوین این مفهوم که عدالت اقتصادی، عامل تعیین‌کننده درآمد و رفاه، تلاش صادقانه و مجدّانه افراد می باشد و موقعیت‌ها و فرصت‌های یکسان در اختیار همه قرار خواهد داد؛ مشخص گردیده است که افراد جامعه مبتنی بر عدالت از منظر امیرالمومنین علی (ع) برحسب میزان تلاش و پشتکار خود درآمد و رفاه را تجربه می کنند و تفاوت ناشی از این امر، مسئله نامقبولی نخواهد بود. از طرف دیگراسلام مهمترین معضل اقتصادی را در سوء استفاده توزیعی و مهمترین تدابیری که اقتصاد را به‌سمت عادلانه شدن توزیع درآمدها سوق می‌دهد گسترش روابط حقوقی کار، تاکید بر دستمزد عادلانه، تحریم ربا و احتکار و... می داند بر این اساس مبانی نظری این پژوهش به ارزیابی انصاف توزیعی در ارتباط با تقسیم عادلانه منابع اقتصادی به عنوان راهکاری واقع بینانه پرداخته است.