مطالعه مبانی رای داوری در نظام حقوقی ایران و بررسی چالش اجرایی آن

رای داوری به عنوان یکی از روش های حل و فصل اختلافات در نظام حقوقی ایران، در سال های اخیر به شدت توجه مسئولین قضایی و قانون گذاران را به خود جلب کرده است. با توجه به پیشرفت فناوری و تحولات جهانی، رای داوری به عنوان یک روش سریع و کارآمد برای حل و فصل اختلافات در بین الملل نیز شناخته شده است. با این حال، برخی چالش های اجرایی در مسیر پذیرش و اجرای رای داوری در نظام حقوقی ایران وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله، به بررسی مبانی رای داوری در نظام حقوقی ایران و چالشهای اجرایی آن پرداخته شده است. در این راستا، ابتدا به تعریف داوری پرداخته شده است. سپس، به بررسی مبانی حقوقی رای داوری و نحوه صدور رای داوران پرداخته شده است. با مطالعه این مقاله، خواننده با مبانی رای داوری در نظام حقوقی ایران آشنا شده و چالشهای اجرایی در پذیرش و اجرای رای داوری در نظام حقوقی ایران را بررسی خواهد کرد.در بخش یافته های یژوهش اجرایی رای داوران و عوامل موثر بر آن ها مطرح شده است. نهاد داوری به عنوان یک روش حل اختلاف مبتنی بر توافق و تراضی طرفین اختلاف ، از قدیم الایام مورد توجه و اقبال مردم قرار داشته است. این سیستم قراردادی موسوم به داوری مردمی دارای امتیازاتی است که آن را نسبت به سایر روشهای حل اختلاف ممتاز ساخته است. از آنجا که بنیان فلسفی و شالوده داوری مبتنی بر توافق طرفین است ، لذا این موضوع یعنی پذیرش ارجاع اختلافات به داوری متضمن تعهد طرفین در اجرای اختیاری رای داوری است. در نتیجه بعضی از چالشهای اجرایی رای داوران عبارتند از: عدم تطابق رای دادگاه با رای داور، عدم قابلیت تجدید نظر در رای داور، عدم قابل پذیرش بودن بعضی از شروط قید شده در قراردادهای دائم و تعارض منافع. در نهایت، به بحث درباره چالشهای اجرایی موجود رای داوران پرداخته شده است.