تاثیر حکمرانی مطلوب بر کیفیت خدمات اداری در نظام حقوقی ایران

نظریه حکمرانی مطلوب علیرغم عمر کوتاه خود به تدریج در سرتاسر دنیا به گفتمان قالب برای دستیابی به توسعه پایدار در زمینه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و علی الخصوص‌ در حقوق اداری در ایران تبدیل شده است.حکمرانی مطلوب در نظام اداری که سعی در استقرار نظامی مبتنی بر دانایی برای ارتقاء کیفیت زندگی بشر طراحی و تدوین شده، فقط در صورت ایجاد تغییرات بنیادین در ساختارهای سیاسی و اداری و مدیریتی قابل اعمال است. حکمرانی مطلوب به این نتیجه رسیده است که دوران سیاستمداران معجزه‌گر سپری شده و اینک دوران کسب اعتماد عمومی و ترویج و گسترش مشارکت‌های عمومی است امروزه نقش و کارکرد دولت در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی ، سیاسی و اجرایی دستخوش تغییر و تحولات زیادی شده است. امروزه دیگر وظیفه دولت و اجزای آن صرفاً اجرای قوانین مصوب قوه مقننه و سایر نهادهای واضع قانون نیست بلکه سازمان های اداری عملا خود مقررات مختلفی در زمینه های اقتصادی و اجتماعی وضع می کنند (عمل شبه تقنینی)، . با گسترش صلاحیت های دولت، ایده های مدیریتی جدید نیز ظاهر شده اند. یکی از این الگوهای مدیریتی، الگوی حکمرانی مطلوب می باشد این ایده قابلیت اجرا دربخش های مختلف سیاسی، اجتماعی ، فرهنگی، اقتصادی و اداری را دارا می باشد و به دلیل قابلیت ها و مشخصات ارزنده ای که دارد مورد استقبال کشورهای مختلف قرار گرفته است.. هدفی که در پژوهش حاضر بدنبال آن هستیم این است که به بررسی مکانیزم بهره گیری از حکمرانی مطلوب در جهت بهبود کیفیت و ارتقای نظام اداری در ایران بپردازیم که با توجه به بیانات فوق بر آنیم تا در پژوهش حاضر با روش گرد آوری کتابخانه ای به بررسی موضوع بپردازیم که یافته های پژوهش حاکی از آن است که حکمرانی مطلوب با انسجام همه توانمندی ها از طریقایجاد مشارکت بین سه نهاد دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی، راهکار مناسبی برای بهبود و ارتقای کیفیت خدمات اداری باشد.