بررسی رابطه کمال گرایی با خودکارآمدی تحصیلی و عزت نفس در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر آمل

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه کمال گرایی با خودکارآمدی تحصیلی و عزت نفس در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر آمل بود. روش از نظر هدف کاربردی و روش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول آمل به تعداد 4357 نفر که با توجه به فرمول کوکران تعداد 353 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودکارامدی جینکزومورگان (2000) با ضریب آلفای کرونباخ 80/0؛ مقیاس کمال گرایی اهواز با ضریب آلفای کرونباخ 90/0؛ پرسشنامه عز ت نفس عمومی اسمیت (1967) با ضریب آلفای کرونباخ 88/0 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها بخاطر نرمال نبودن داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. یافته ها نشان داد که کمال گرایی با خودکارآمدی تحصیلی (562/0= r) در سطح 1/0 درصد معنادار است و همچنین بین کمال گرایی و عزت نفس (512/0=r) معنی دار می باشد. با توجه به نتایج که بین کمال گرایی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد، بدین معنی که افراد کمال گرا، خودکارآمدی تحصیلی بیشتری از خود نشان می دهند.