بررسی اثربخشی شن بازی درمانی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان نافرمان

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثربخشی شن بازی درمانی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان نافرمان بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که به صورت مداخله ی روش شن بازی درمانی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان نافرمان در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان 5 و 6 ساله پیش دبستانی شهر فریدونکار که دارای اختلال نافرمانی بودند. برای نمونه ‌گیری از روش نمونه ‌گیری غیر احتمالی در دسترس مبتنی بر هدف استفاده و با توجه به نوع پژوهش 10 نفر از کودکان 5 و 6 ساله پیش دبستانی شهر فریدونکار که دارای اختلال نافرمانی (5 نفر گروه آزمایش و 5 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامه رفتاری کودکان آیبرگ (1978) 36 گویه ای است، به منظور اندازه-گیری رفتارهای مشکل ساز و ایذایی رایج در کودکان 2 تا 6 سال با ضریب آلفای کرونباخ 97/0؛ و پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر با ضریب آلفای کرونباخ 89/0 استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها پس از جمع آوری داده ها، در رایانه تحت برنامه spss25 ثبت و از آمار توصیفی که شامل توزیع فراوانی و درصد آن استفاده شد و در بخش آماراستباطی نیز به منظور پیداکردن اثرسنجی بر مولفه-های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. یافته ها حاکی است؛ شن بازی درمانی سبب کاهش پرخاشگری/بیش فعالی 10/24 درصد؛ اختلال اضطراب/ افسردگی 30/26 درصد؛ رفتارهای ناسازگار10/25 درصد؛ اختلال کمبود توجه 10/18 درصد؛ اختلال سلوک40/16 درصد و اختلالات رفتاری 80/16 درصد در سطح معنی داری 95/0 در بین کودکان نافرمان می شود. نتیجه شن بازی درمانی سبب کاهش اختلالات رفتاری در بین کودکان نافرمان 5 و 6 ساله می شود.