بررسی فقهی حقوقی مبانی تغذیه با شیر مادر با مطالعه تطبیقی اسناد بین المللی

شیر مادر مغذی ترین وطبیعی ترین غذا برای رشد و سلامت کودک محسوب می شود. در قرآن کریم نیز اهمیت شیر مادر مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از الطاف الهی مورد اشاره قرار گرفته است. علاوه بر تاثیرات مفیدی که شیر مادر بر سلامت جسمی و روحی کودک دارد؛ شیر دادن مادران به کودکانشان فواید فراوانی برای جسم و روان آنان دارد و این امر باعث ایجاد مهر و محبت بین کودک و مادر می شود. متاسفانه عده ای از مادران به برخی دلایل مانند عدم آگاهی از فواید تغذیه با شیر مادر برای خودشان و فرزندشان، عدم حمایت اطرافیان( جامعه و خانواده)، شاغل بودن، حفظ تناسب اندام و... از شیر دادن به فرزندشان امتناع کرده و فرزندان خود را به تغذیه مصنوعی با شیر خشک و...عادت می دهند و در واقع فرزندان خود را از نعمت تغذیه با شیر مادر محروم می کند. با توجه به اهمیت فراوان شیر مادر و ضرورت آگاهی ازاین فواید و حقوق و تکالیف و مسئولیت های محتمل بر آن، در این مقاله سعی برآن شده است که تغذیه با شیر مادر در متون اسلامی، حقوق ایران و اسناد بین المللی مورد بررسی قرار گیرد.