بررسی جرایم یقه سفیدها از منظر جرم شناسی پسا مدرن

بزهکاری یقه سفید به لحاظ مختصات اجتماعی و روانشناختی مرتکبین آن، از حیث جرم شناختی قابل توجه است. آنچه رقم سیاه را در این سنخ از بزهکاری بالا می برد، نامرئی بودن آن و به عبارتی، هوشمندانه بودن طریق ارتکاب و جایگاه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مرتکبین است. شناسایی خلاءها و حفره های آسیب پذیر ساختارهای اداری، سازمانی و اقتصادی و انسداد مسیرهای ایجاد فرصت برای چنین مرتکبینی که علاوه بر استعداد جنایی بالا، دارای قابلیت انطباق پذیری حداکثری با مقتضیات میحطی هستند، از مولفه های اصلی در تدوین یک سیاست جنایی کارآمد در برخورد با چنین جرائمی است. به لحاظ تفاوت الگوی بزهکاری و بزه-دیدگی در این جرایم نسبت به دیگر جرائم، تدوین و اجرای سیاستهای کنشی و افتراقی ضروری می نماید.