رابطه بین احترام سازمانی،فضائل سازمانی،امنیت شغلی با چابکی سازمانی کارکنان و اعضاء هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجد سلیمان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین متغیر های احترام سازمانی، فضایل سازمانی، امنیت شغلی با چابکی سازمانی کارکنان و اعضاءهیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان بود. تعداد 139 نفر (76هیات علمی و 63کارمند) به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.به منظور گردآوری داده ها از چهار پرسشنامه احترام سازمانی راماجان و همکاران (2007)،فضائل سازمانی رگو وهمکاران(2010)،امنیت شغلی سقائیان(1390) و چابکی سازمانی شریفی و ژانگ (1999) استفاده گردید.روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود.داده ها با استفاده از ضریب همبستگی ورگرسیون تحلیل شدند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داد که 55درصد از واریانس چابکی سازمانی توسط متغیرهای احترام سازمانی ، امنیت شغلی و چابکی سازمانی قابل پیش بینی است .بعلاوه متغیر احترام سازمانی با 38 درصد به عنوان بهترین پیش بینی کننده چابکی سازمان مشخص گردید. بین احترام سازمانی و امنیت شغلی با چابکی سازمان رابطه مثبت معناداری وجود دارد ولی بین فضائل سازمانی با چابکی سازمانی رابطه معناداری مشاهده نشد.