بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت در دختران دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت در دختران دانش آموزان آمل بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده، که در سال تحصیلی 1402-1401 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر آمل به تعداد 4357 نفر بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد 353 نفر در نظر گزفته شد که به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (2003) با پایایی 94/0 کرونباخ؛ پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی با هنجاریابی 86/0؛ و سیاهه بروز خشم حالت- صفت اسپیلبرگر-2 بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (توزیع فراوانی و درصد) و در بخش آمار استنباطی به منظور پیدا کردن رابطه بین متغیرها از آزمون اسپیرمن استفاده گردید. بین ویژگی شخصیتی برونگرایی، باز بودن، ساز گاری و با وجدانی با سازگاری اجتماعی و و خشم حالت در دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر آمل رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد ولی بین ویژگی شخصیتی روان آزردگی خویی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت رابطه معنی دار وجود ندارد.