شناخت درمانی رفتاری و تمایل به مصرف در افراد وابسته به مواد روانگردان (یک مقاله مروری)

به نظر می‌رسد که لذت نقش مهمی در تمایل به مصرف در معتاد دارد، اگرچه این امر در طول زمان کاهش می‌یابد و کاربران به طور فزاینده ‌ای از تاثیرات مصرف مواد خود بر ظرفیت درک ارزش‌های دیگر رنجیده یا ناامید می‌شوند. اگرچه پاسخ دهندگان ما اثرات لذت بخش مواد را در مراحل اولیه استفاده از آنها انکار نکردند، آنها عمدتاً در مورد اثرات لذت بخش در بلندمدت تردید داشتند. این مشکلی را برای معتادان ایجاد می‌کند. اگرچه پشتیبانی تجربی برای این مداخلات امیدوارکننده است، اما اغلب از طریق مطالعات اثربخشی که در آن درمان در شرایط بهینه انجام می‌شود، به دست می‌آید. مطالعات اثربخشی بر ارائه مدیریت اقتضایی کم هزینه به عنوان افزودنی عملی تر به برنامه های مشاوره سنتی متمرکز شده اند. پتری و مارتین افزودن مدیریت اقتضایی را به درمان استاندارد مبتنی بر جامعه (نگهداری متادون و مشاوره فردی ماهانه) برای بیماران وابسته به کوکائین و مواد افیونی بررسی کردند. با این حال، بیشتر درمان‌های مصرف مواد روانگردان در تنظیمات ارائه خدمات تحت شرایطی انجام می‌شود که دور از مطلوب هستند. تعداد محدودی از تحقیقات اثربخشی برای بررسی این درمان‌ها بدون کنترل ‌های دقیق ارائه شده توسط کار آزمایی ‌های اثربخشی انجام شده است.