اصول بنیادین حاکم بر داوری و تقابل داوری جانبدارانه

یکی داوران مکلف به حفظ بی طرفی و استقلال خود نسبت به طرفین اختلاف هستند و این امر در کلیه قواعد و مقررات داوری اعم از بین المللی و داخلی مورد تاکید قرار گرفته و تبدیل به عرفی بین المللی شده است, چندان که عدم پایبندی داور به این تعهدات از جمله دلایل عمده جرح داوران در داوری های داخلی و بین المللی است. نهاد داور جانبدار در نظام داوری تاسیسی است که در تقابل با عرف بین المللی بوده و به داور منصوب هر یک از طرفین اجازه می دهد که در جریان رسیدگی از طرف ناصب خود جانبداری نموده و به مثابه وکیل مدافع از حقوق او دفاع نماید؛ به نحوی که رای دیوان داوری, تا حد امکان, به سود طرف ناصب صادر گردد. تحقق دادرسی منصفانه مستلزم رعایت اصول دادرسی در رسیدگی توسط دادگاه‌هاست. ازآنجا که داوری قضاوت شمرده می‌شود، در داوری نیز باوجود غیر‌تشریفاتی بودن رسیدگی، داور یا هیئت داوری ملزم به رعایت اصول دادرسی‌ است. فقدان هرگونه جانبداری ناروا از یکی از طرفین و ترافعی بودن رسیدگی از اصولی است که داور مکلف به رعایت آن‌هاست. استقلال، بی‌طرفی و مساوات در رفتار داور با طرفین از ارکان عدم جانبداری در رسیدگی داوری ‌است. ابلاغ مناسب و اعطای فرصت دفاع، عناصر تحقق اصل ترافعی بودن رسیدگی داوری هستند.که در خلل پژوهش با روش گرد آوری کتابخانه در پی بررسی جامعی از آن می باشیم .