تاثیر اختلالات روانشناختی بر گرایش به ارتکاب جرم و بزهکاری های اجتماعی

در این مقاله با عنوان «تاثیر اختلالات روانشناختی بر گرایش به ارتکاب جرم و بزهکاری های اجتماعی» به یکی از شاخص ترین مباحث بنیادین روانشناسی پرداخته شده، تحت عنوان تفاوت های فردی، تفاوتهای فردی برخاسته از دو ایتم مهم دیگر یعنی وراثت و محیط است ، وراثت و محیط های همه افراد می تواند با هم تفاوت های جزئی تا بسیار زیادی داشته باشد. محیط حد اقل میتواند تفاوت های فرهنگی و اعتقادی را برای افراد مختلف در جوامع متفاوت کند و وراثت چگونگی درک ، تامل، کنار آمدن و ادراک نسبت به مقولات مختلف را رقم بزند. امروزه در تمامی دنیا توجه به وضعیت های روحی و روانی فرد و سایر شرایط در حین ارتکاب جرم مورد توجه قرار میگیرند و در واقع امروزه تمامی دادگاهها بصورت روانشناسانه برگذار می شوند در حقوق ایران مشهور ترین ماده ای که می توان در خصوص روانشناسی به آن استناد کرد ، ماده 149 قانون مجازات اسلامی است که بیان میدارد « جنون همواره با نشانه هایی مانند اختلال ادراک، از دست دادن تماس با واقعیت، پیدایش سلوک کودکانه و قهقرائی، کاهش نیروی مهارکننده محرکها و تمایلات اولیه و بروز افکار غیرعادی که شامل انواع هذیانها و توهمات میشود تشخیص داده میشود. امروزه در سراسر دنیا مجرمین از نظر روانس سنجش میشوند تا در صورت وجود اختلالات با آنها به شیوه ای متفاوت عمل شود. بصورت خلاصه می توان گفت اختلال شخصیت با بیشترین فراوانی، سایکوزها (ناشی از مواد یا ضربه) در مرتبه دوم و سپس اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی، سایر اختلالات خلقی، عقب ماندگی ذهنی، اسکیزوافکتیو و در نهایت دمانس به ترتیب در مرتبه های بعدی قرار دارند و نتیجه ابتلا به انواع اختلالات روانی، ارتکاب جرایم متعددی است . جرایمی از جمله اختلال در نظم، حمل مواد، سرقت، قتل، توهین، جرایم مالی، تجاوز به عنف و آدمربایی. در تحقیقات متعدد که روی زندانیان نیز انجام شده این نتیجه دریافت شده که در بین مجرمین چه در زندان و چه در مراکز روانی، شیوع اختلالات روانپزشکی به وفور دیده میشود