شناسایی و تحلیل موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی با تاکید بر حوزه علوم انسانی و اجتماعی

هدف: امروزه حرکت به سمت توسعه کارآفرینی جزء اهداف و برنامه‌های همه دانشگاه‌ها محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد، فعالیت‌های کارآفرینی در رشته‌های حوزه علوم انسانی و اجتماعی نسبت به سایر حوزه‌ها موفقیت‌های کمتری داشته‌اند. این عدم موفقیت از عوامل گوناگونی ناشی می‌شود که یکی از مهمترین آنها موانعی هستند که در درون دانشگاه‌ها وجود دارند. بر این پایه، هدف پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل موانع دانشگاهی کارآفرینی با تاکید بر حوزه‌ علوم انسانی و اجتماعی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که با استفاده از روش کیفی گرندد تئوری انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، اعضای هیات علمی رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی بودند که از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب اعضای نمونه استفاده شد. برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیم‌ساختار یافته استفاده شد. فرآیند انجام مصاحبه‌ها تا رسیدن به اشباع نظری بعد از مصاحبه با 18 نفر از اعضای هیات علمی ادامه پیدا کرد. برای تحلیل، تفسیر و کدگذاری دادهها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. یافته‌ها: با تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه ها تعداد 52 کد اولیه شناسایی شدند که این کدها در قالب 7 مقوله فرعی و 1 مقوله اصلی تحت عنوان موانع دانشگاهی دسته بندی شدند. بدین ترتیب، از دیدگاه مصاحبه‌شوندگان 7 مقوله مدیریت و ساختار دانشگاه، کمبود بودجه دانشگاه، فرهنگ حاکم بر دانشگاه، وابستگی دانشگاه‌ها به دولت، قوانین دانشگاهی، آموزش‌های دانشگاهی، و ارتباطات دانشگاهی مهمترین موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی در حوزه‌ علوم انسانی و اجتماعی هستند.نتیجه‌گیری: شناخت موانع کارآفرینی نخستین اقدام برای توسعه و بهبود کارآفرینی است. در پژوهش حاضر با مطالعه کیفی دیدگاه اعضای هیات علمی حوزه علوم انسانی و اجتماعی، مهمترین موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی مورد بررسی و مداقه قرار گرفت. یافته های پژوهش ضمن بسط مبانی نظری این حوزه، می تواند به برنامه ریزی بهتر برای توسعه کارآفرینی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی کمک نماید.