مقایسه میزان نویز تولیدی در خط مترو تهران و دانشگاه علم و صنعت ایران و اثران آن

نویز به عنوان یکی از شیوه‌های آلودگی محیطی، در حال حاضر به یکی از مشکلات مهم شهرنشینی تبدیل شده است. بر اساس تحقیقات، نویز می‌تواند بر انسان‌ها و اکوسیستم تاثیرات منفی داشته باشد. از سوی انسان‌ها، نویز می‌تواند به صورت مستقیم تاثیرات جسمانی و روانی مختلفی را مانند نویز می‌تواند باعث بروز مشکلات خواب، کاهش تمرکز و توجه، افزایش استرس، افزایش فشار خون به وجود آورده و حتی باعث سرطان شود. همچنین، تاثیرات نویز بر روی حیوانات و گیاهان در اکوسیستم نیز می‌تواند شامل کاهش تنوع زیستی، تغییر در کیفیت زیستی خاک، کاهش شدت فعالیت‌های شکار و جستجوی غذا و حتی اختلال در رفتارهای تعاملی با هم‌نوعان و جلوگیری از تکثیر و تولید مثل باشد. علاوه بر این، نویز می‌تواند به عنوان یکی از عوامل آلودگی محیطی با افزایش شدت دما به تغییرات آب و هوا و افزایش آلاینده های آن منجر شده و در نتیجه به شدت کیفیت هوا آسیب برساند.با توجه به این واقعیت‌ها، لازم است تا برای مقابله با نویز، اقدامات مرتبطی انجام شود. در این مقاله به مقایسه ی نویز در محیط شلوغ مترو تهران و محوطه دانشگاه علم و صنعت تهران با استفاده از نرم افزار برای سنجش میزان نویز موجود در محیط پرداخته شده. بررسی ها نشان دادند که متروها به دلیل حجم بالای مسافران، تردد پایدار و استفاده از تجهیزات بزرگ و پیچیده، به یکی از منابع عمده تولید نویز در شهرها تبدیل شده‌اند. در حالی که در محیط دانشگاه به مراتب شاهد آلودگی صوتی کمتری بودیم. در پایان پیشنهاداتی برای کاهش نویز در مترو ارائه شد.