نهضت و ماهیت تصوف در ادبیات فارسی

تصوف مجموعه ای از تمام مکاتب معنوی و از موضوعات جالب ادبیات فارسی و یکی از آموزه های معنوی و فلسفی اسلام است. این مکتب فکری خاصی است که از قرن دوم پس از میلادی رسمیت یافته است. جهل به دنیا و عشق به خالق هدف نهایی تصوف است. در بسیاری از شعرهای فارسی و ادبیات عاشقانه تصوف وجود دارد. در سیر تحول زمان، اختلاف اندیشه و آگاهی در تصوف مشهود است. بیشتر شاعران و نویسندگان ادبیات فارسی حامل و اندیشه صوفیانه هستند. تصوف از اصطلاحات توحید، حقیقت، طریقت، شریعت، سالک، فنا، بقا وغیره استفاده می کند. کتابشناسی شاعران صوفی فارسی شامل موضوعات بسیار دیگری از جمله اهمیت این اقوال و اصطلاحات است. آنان با آثار ادبی خود آموزه های صوفیانه بسیاری را برای بشر به یادگار گذاشته اند. تصوف موضوع مهمی در تاریخ ادبیات فارسی است. در این مقاله رابطه تصوف و اسلام، سهم شاعران و نویسندگان فارسی زبان در تصوف و تجلی شعر صوفیانه در ادبیات فارسی بررسی شده است.