بررسی تشبیهات زبان عامه در قصه‌های هوشنگ مرادی کرمانی و نگاهی به تشبیهات تازه در آن

تشبیه برجسته‌ترین جوهرۀ شعر شاعران و از مهم‌ترین و پرکاربردترین صورخیال است؛ چنان‌که در بررسی صورخیال شاعران، تشبیه بالاترین کاربرد را دارد. تشبیه در متون نثر نیز اهمیت بسیار دارد؛ البته شیوۀ کاربرد و کیفیت تشبیه در متون نثر ادب فارسی از جمله متون داستانی معاصر متفاوت است. یکی از ویژگی‌های تشبیه در متون داستانی معاصر، کاربرد فراوان تشبیهاتی است که در زبان عامه کاربرد دارد؛ داستان‌های هوشنگ مرادی کرمانی از جمله متونی است که تشبیهات رایج در زبان عامه در آن به‌وفور دیده می‌شود. در این پژوهش که از نوع کتابخانه‌ای است و به شیوۀ توصیف و تحلیل ارائه می‌شود تشبیهات زبان عامه در آثار هوشنگ مرادی کرمانی بررسی می‌شود و نگاهی به تشبیهات تازه در آثار این نویسندۀ کرمانی افکنده خواهد شد. نتیجۀ بررسی تشبیهات زبان عامه در آثار هوشنگ مرادی کرمانی نشان داد که چون هوشنگ مرادی کرمانی خود را از جنس مردم می‌داند و به زبان آن‌ها سخن می‌گوید، پس بیشتر تشبیهاتی که به‌کاربرده‌است، از زبان عامه هستند و در زندگی روزمره مردم جامعه به وفور استفاده‌ می‌شوند. همچنین برای خیال‌انگیزی متن گاهی تشبیهات تازه نیز خلق شده که بسیار خیال‌انگیز ‌است.