بررسی استعارۀ مفهومی مرگ و زندگی در اشعار محمد جواد محبت

کاربرد مفاهیم انتزاعی و استفاده از مبانی آن، امری لازم جهت نشان دادن نگرش شاعر در امور روزمره است که با کمک استعاره‌های مفهومی و طرح واره‌های عینی شدۀ برگرفته از تصورات ذهنی صورت می پذیرد. یکی از شاعرانی که عناصر ذهنی را در قالب استعارۀ مفهومی بیان داشته، محمد جواد محبت است. وی برای نشان دادن امور ذهنی از سازوکارهای عینی با کمک زبان-شناسی شناختی بهره می گیرد که می توان به مفاهیم «مرگ و زندگی» در اشعار وی اشاره کرد. در اشعار محمد جواد محبت، مرگ و زندگی با روش های گوناگونی عینی شده است تا مخاطب بتواند درک درستی از نگرش ذهنی شاعر را دریابد. مرگ و زندگی از نگاه شاعر گاهی به صورت انسان تجلی می یابند به گونه ای که خصوصیات انسانی به صورت کامل در این امور ذهنی نشان داده می شوند، گاهی نیز موارد بیان شده به صورت عناصر موجود در طبیعت و یا اشیاء خود را نشان می دهند که هر یک از آنها با ویژگی های خاصی، مخاطبان را تحت تاثیر قرار می دهد. مرگ و زندگی از نگاه محمد جواد محبت به صورت عناصر خوردنی نیز بروز می کند که در پایان باید گفت کاربست استعارۀ مفهومی مرگ در اشعار وی نسبت به مفهوم ذهنی زندگی از بسامد کمتری برخوردار است. این تحقیق با روش تحلیل و توصیف شواهد مثال از مجموعه اشعار محمد جواد محبت صورت گرفته که در آن ضمن شناسایی مفاهیم ذهنی مرگ و زندگی، سازوکارهای بنیادی آن را برای عینی سازی به کمک زبان شناسی شناختی به اثبات رسانیده ایم.