فهم روایی در بازشناختِ مولفه های هویّت ملّی شاهنامه با رویکرد ترویج فرهنگ ملّی و دینی

این مقاله می کوشد به این پرسش پاسخ دهد که در درسنامه های شاهنامه ای کتاب های فارسی متوسطه دوم، فهم روایی شاهنامه، به مثابه مطالعه ای میان رشته ای، چه نقشی در بازشناختِ هویّت و فرهنگ ملّی و دینی دارد. دانش آموز در خوانش و درنگ در این متن ها، ادراک هایش را از هویّت ملّی و دینی در رویارویی با جهان متن، طی تجربۀ روزمره به متن جهان انتقال می دهد. برای دانش آموز، در خوانش متن شاهنامه و درنگ در زنجیره بسامدی واژه ها، بلاغت تصویر و سیر روایی داستان پردازی حماسی این اثر و شکل گیری گفتمان حاصل از چنین خوانش های درنگ آمیزی که بی گمان، معلّم در آن ها نقش به سزایی دارد، پنجره هایی جدید در فرایند جذب در جهان متن شاهنامه ای، گشوده می شود؛ به این ترتیب، هویّت و فرهنگ ملّی و دینی دانش آموز که بر پایۀ چهار مولّفه دین، زبان، تاریخ و اسطوره استوار است ارتقا می یابد؛ چنان که گویی، خود شاهد رویدادهاست و احساسات شخصیت های ملّی شاهنامه را تجربه می کند. دریافتِ برآمده از خوانش و رویارویی با جهان متن که محصول گفتمان مخاطب با متن است به شکل گیری هویّت و فرهنگ ملّی و دینی دردانش آموز می انجامد و موجب همدلی دانش آموز با شخصیت ها و غرق شدگی در «جهان های روایی» می شود. بازشناختِ مولفه های هویّت و فرهنگ ملّی و دینی در اشعار شاهنامه در درسنامه های کتاب های متوسطۀ دوم و بازنمایی فهم روایی آن ها توسط معلّم و در بافتِ موقعیتی کلاس درس، موجب افزایش روحیۀ ملّی گرایی در دانش آموزان می شود. دراین مقاله، روش گردآوری اطلاعات از نوع روش کتابخانه ای، روش تحلیل داده ها، کیفی و روش استدلالی، استقرایی( ازجز به کل) است.