تربیت با تاثیرپذیری از قرآن در شعر کودک دهۀ هفتاد

شاعران و نویسندگان ادب فارسی از دیرباز به کودکان نیز نظر داشته و مسائل مرتبط با این گروه سنّی را در اشعارشان بازتاب داده اند. در دورۀ معاصر به دلایل گوناگون، نگاه به کودک جنبه هایی تازه یافته و بازتاب آن در شعر و نثر فارسی بسامد بیش‌تری داشته ‌است؛ چنانکه در دهه های اخیر به ویژه دهۀ هفتادْ شاعران، نویسندگان، مترجمان، نقاشان و پژوهشگران بسیاری در حوزۀ ادبیات کودک به فعالیت پرداخته اند. در شعر کودک این دهه، ترانه های کودکان، قصه ها ی منظوم شاد و توجه به میهن با نگاه دینی رواج بیش‌تری داشته است. در این تحقیق، تربیتِ مبتنی بر شیوه های تاثیرپذیری از قرآن در شعر کودک دهۀ هفتاد به روش توصیفی - تحلیلی بررسی شده‌ است. نتایج نشان می دهد که شاعران کودک دهۀ هفتاد با زبانی ساده و گویا برای کودکانْ از مضامین و مفاهیم قرآنی به شیوه های گوناگون استفاده کرده و افزون بر آموزه های مبتنی بر تلمیح، اشاره و اقتباس، از آموزه های مبتنی بر اثرپذیری های تلمیحی، گزاره ای، وام‌گیری واژگانی و ترجمۀ واژگانی، بیش‌تر بهره برده اند.